بوء (مکان گزیدن)
ریشه «بوء» (BWˀ)؛ مکان ساختن، مهیا کردن. این ریشه در این معنا 11 بار آمده است.
معنای لغوی
«وَ إِذْ بَوَّأْنا لِإِبْراهِيمَ مَكانَ الْبَيْتِ» (حجّ: 26)، آنگاه كه مكان بيت را براى ابراهيم مهيّا كرديم. مهيّا كردن ساختن و تسويه است (قاموس قرآن، ج1، ص246).
ساخت‌های صرفی در قرآن
بَوَّأَ (فعل باب تفعیل): 6 بار
مُبَوَّأ (اسم مفعول، باب تفعیل): 1 بار
تَبَوَّأَ (فعل باب تفعّل): 4 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | بَوَّأَ | بَوَّأَ | بَوَّأَ | جای دادن- مشخص کردن مکان- «وَ إِذْ بَوَّأْنا لِإِبْراهِيمَ مَكانَ الْبَيْتِ» (حجّ: 26)، آنگاه كه مكان بيت را براى ابراهيم مهيّا كرديم. مهيّا كردن ساختن و تسويه است «تُبَوِّئُ الْمُؤْمِنِينَ مَقاعِدَ لِلْقِتالِ». | قاموس قرآن، ج1، ص: 246 | |
| آفروآسیایی | *baw-/*bay- | بو | place, house | مکان، خانه | ||
| سامی | *bVwVʔ- | بوء | 'go,come' 1, 'enter' 2, 'return' 3 | "رفتن، آمدن" 1، "ورود" 2، "بازگشت" 3 | ||