اِمر (ناپسند)
ریشه «اِمر» (ˀimr)؛ تلخ، ناپسند. این ریشه تنها یک بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.
معنای لغوی
اِمْر: ناپسند، عجيب. «لَقَدْ جِئْتَ شَيْئاً إِمْراً» (كهف: 71) حقّا كه كار ناپسندى كردى.
ساخت‌های صرفی در قرآن
إِمر (اسم): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | إِمر | إِمر | إِمر | إِمْر: ناپسند | قاموس قرآن، ج1، ص: 113 | |
| آفروآسیایی | *mar- | مر | be sour | ترش بودن | ||
| سامی | *mar- | مر | 'be bitter' 1, 'bitterness' 2 | "تلخ بودن" 1، "تلخی" 2 | ||
| اکدی | marāru | مَرَرُ | " " | |||
| عبری | mar 2 | مَر | " " | |||
| مهری | mer | مِر | " " | |||
| حرصوصی | mer | مِر | " " | |||
| سقطری | mrr | مرر | " " | |||
| عربی | mrr | مرر | " " |
منابع
اِمر (واژگان)