سوره صافات(متن و ترجمه)

سورة صافات (ترجمه حسین انصاریان)

1

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

وَالصَّافَّاتِ صَفًّا﴿١﴾

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی

سوگند به صف بستگان [مانند فرشتگان، نمازگزاران و جهادگران] که صفی [منظم و استوار] بسته‌اند، (۱)

2

و به بازدارندگان که [انسان را از گناهان] به شدت باز می‌دارند، (۲)

3

و به تلاوت کنندگان وحی، (۳)

4

که بی‌تردید معبود شما یگانه است، (۴)

5

پروردگار آسمان‌‌‌‌‌ها وزمین وآنچه میان آنهاست، و پروردگار مشرق‌‌‌‌‌ها (۵)

6

همانا ما آسمان دنیا را به زیور ستارگان آراستیم، (۶)

7

و آن را از هر شیطان سرکشی حفظ کردیم، (۷)

8

آنان نمی‌توانند به سخنان فرشتگان بسیار مکرم و شریف گوش فرا دهند، و [هرگاه به گوش دادن برخیزند] از هر سو [شهاب] به سویشان پرتاب می‌شود، (۸)

9

تا با خفت وخواری رانده شوند، وبرای آنان عذابی همیشگی است، (۹)

10

مگر آنکه شیطانی خبری را [دزدانه و] با سرعت برباید [و فرار کند] که در این صورت گلوله‌‌‌ای آتشین و شکافنده او را دنبال می‌کند. (۱۰)

11

پس از منکران معاد بپرس: آیا آفرینش آنان سخت تر و دشوارتر است یا آنچه [مانند فرشتگان، آسمان‌‌‌‌‌ها ، زمین، کوه‌‌‌‌‌ها و...] آفریده‌‌ایم؟ [به یقین آفرینش آنان کاری ناچیز است چون] ما آنان را از گِلی چسبنده آفریده‌‌ایم، (۱۱)

12

بلکه [تو از انکارشان] تعجب می‌کنی و آنان مسخره می‌کنند، (۱۲)

13

و هنگامی که به آنان تذکر، می‌دهند متذکّر نمی‌شوند؛ (۱۳)

14

و چون معجزه‌‌‌ای را می‌بینند به شدت مسخره می‌کنند [و دیگران را هم به مسخره وا می‌دارند،] (۱۴)

15

و می‌گویند: این جز جادویی آشکار نیست. (۱۵)

16

[می گویند:] آیا زمانی که ما مُردیم و خاک و استخوان شدیم، حتماً برانگیخته می‌شویم؟ (۱۶)

17

و آیا پدران پیشین ما [هم برانگیخته می‌شوند؟] (۱۷)

18

بگو: آری، [برانگیخته می‌شوید] در حالی که خوار و ناچیز هستید. (۱۸)

19

جز این نیست که آن یک فریاد عظیم است که [وقتی واقع شود] ناگاه [همه زنده می‌شوند و حیرت زده منظره قیامت را] می‌نگرند، (۱۹)

20

و می‌گویند: ای وای بر ما! این روز جزاست! (۲۰)

21

[آری] این همان روز جدایی [میان حق و باطل] است که همواره آن را انکار می‌کردید. (۲۱)

22

[آن گاه ندا رسد:] ستمکاران و هم ردیفان آنان و معبودهایی را که همواره به جای خدا می‌پرستیدند، گردآورید. (۲۲)

23

پس همه را به سوی راه دوزخ راهنمایی کنید. (۲۳)

24

آنان را نگه دارید که حتماً مورد بازپرسی قرار می‌گیرند. (۲۴)

25

[به آنان گویند:] شما را چه شده که یکدیگر را [برای رهایی از عذاب] یاری نمی‌دهید؟ (۲۵)

26

[نه اینکه نمی‌توانند یکدیگر را یاری دهند] بلکه آنان امروز فروتنانه تسلیم [قدرت حق] هستند، (۲۶)

27

به یکدیگر رو کرده از هم می‌پرسند: [این چه وضعی است؟] (۲۷)

28

[پس پیروان گمراه به پیشوایان گمراه کننده] می‌گویند: همانا شما از راه خیرخواهی به سوی ما می‌آمدید، [ولی کارتان جز فریب و نیرنگ نبود!] (۲۸)

29

می گویند: [ما را تقصیری نیست] بلکه خود شما اهل ایمان نبودید، (۲۹)

30

و ما را بر شما هیچ تسلطی نبود، بلکه شما مردمی طغیان گر و سرکش بودید. (۳۰)

31

اکنون فرمان عذاب پروردگارمان بر ما محقق و ثابت شد که همه ما چشندگان عذاب خواهیم بود. (۳۱)

32

[سبک مغزی و تعصّب شما زمینه گمراهی شما شد] پس ما شما را گمراه کردیم؛ زیرا خودمان گمراه بودیم، (۳۲)

33

پس بی‌تردید همه آنان در آن روز در عذاب شریک‌اند، (۳۳)

34

ما با مجرمان این گونه رفتار می‌کنیم؛ (۳۴)

35

زیرا آنان چنین بودند که هر زمان به آنان می‌گفتند: معبودی جز خدا نیست، تکبّر می‌کردند، (۳۵)

36

و [همواره] می‌گفتند: آیا باید به خاطر شاعری دیوانه معبودان خود را رها کنیم؟! (۳۶)

37

[چنین نیست که می‌پندارید] بلکه او حق را آورده و پیامبران را تصدیق کرده است. (۳۷)

38

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بی‌‎تردید شما [کوردلان] عذاب دردناک را خواهید چشید، (۳۸)

39

و جز آنچه که همواره انجام می‌دادید، پاداش داده نمی‌شوید، (۳۹)

40

جز بندگان خالص شده خدا [که از هر کیفری در امانند،] (۴۰)

41

برای آنان رزق و روزی معین و ویژه‌‌‌ای است، (۴۱)

42

میوه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایی [گوناگون] در حالی که مورد اکرام خواهند بود، (۴۲)

43

در بهشت‌‌های پر نعمت، (۴۳)

44

در حالی که بر تخت‌‌‌‌‌هایی روبه روی یکدیگر [تکیه زده‌اند،] (۴۴)

45

جامی از نوشیدنی زلال و پاک گرداگردشان می‌گردانند، (۴۵)

46

[نوشیدنی] سپید [و درخشنده] و لذت بخش برای نوشندگان، (۴۶)

47

نه در آن مایه فساد [جسم و عقل] است، و نه از آن مست و بیهوش می‌شوند، (۴۷)

48

و در کنارشان زنانی هستند که فقط به شوهرانشان عشق می‌ورزند. (۴۸)

49

گویا آنان [از سپیدی] تخم شترمرغی هستند که [زیر پر و بال] پوشیده شده‌اند [و هرگز دست کسی به آنان نرسیده است.] (۴۹)

50

پس برخی از آنان به برخی دیگر رو کرده از [حال] یکدیگر می‌پرسند. (۵۰)

51

گوینده‌‌‌ای از آنان می‌گوید: همانا من [در دنیا] هم‌نشینی داشتم. (۵۱)

52

[که همواره از روی تعجب به من] می‌گفت: آیا تو از باور دارندگان [رستاخیز و زنده شدن مردگان] هستی؟ (۵۲)

53

آیا زمانی که ما مردیم و خاک استخوان شدیم، حتماً [زنده می‌شویم و] پاداشمان می‌دهند؟ (۵۳)

54

[سپس به دوستان بهشتی خود] می‌گوید: آیا شما با من به دوزخ سر می‌کشید [تا از هم‌نشینم خبری بگیرید که در کجا و در چه حالی است؟] (۵۴)

55

پس خود او به دوزخ سر می‌کشد و هم‌نشینش را وسط دوزخ می‌بیند. (۵۵)

56

[به او] می‌گوید: به خدا سوگند نزدیک بود، مرا به هلاکت بیندازی. (۵۶)

57

و اگر توفیق و رحمت پروردگارم نبود، حتماً از احضارشدگان [در دوزخ] بودم. (۵۷)

58

[آن گاه به دوستان بهشتی خود می‌گوید:] آیا ما [برای همیشه در بهشتیم و] هرگز نمی‌میریم؟ (۵۸)

59

[و] جز همان مرگ نخستین [که در دنیا سراغمان آمد مرگی دیگر به سراغمان نخواهد آمد] و ما هرگز عذاب نخواهیم شد؟ [شگفتا! چه لطف خاصی از سوی خدا به ما شده است!] (۵۹)

60

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بی‌‎تردید این همان کامیابی بزرگ است. (۶۰)

61

پس باید برای چنین پاداشی عمل کنندگان عمل کنند. (۶۱)

62

آیا این [بهشت جاودان پر نعمت] برای پذیرایی بهتر است یا درخت زقّوم؟ (۶۲)

63

ما آن را برای ستمکاران مایه شکنجه و عذاب قرار داده‌‌ایم. (۶۳)

64

آن درختی است که در قعر دوزخ می‌روید، (۶۴)

65

شکوفه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها‎‎یش ‎مانند سرهای شیاطین [بسیار بدنما و زشت] است. (۶۵)

66

پس این منکران لجوج حتماً از آن می‌خورند و شکم‌‌‌‌‌ها را از آن پر می‌کنند. (۶۶)

67

آن گاه به ناچار روی آن [به عنوان نوشیدنی] مخلوطی از آب بسیار داغ و متعفّن برای آنان خواهد بود! (۶۷)

68

سپس بازگشتشان حتماً به سوی دوزخ است. (۶۸)

69

[سزاوار بودنشان در قیامت به این همه عذاب به سبب این است که] آنان پدرانشان را گمراه یافتند، (۶۹)

70

و [با اینکه می‌دانستند گمراهند بدون اندیشه و تأمل] عجولانه از پی آنان می‌رفتند! (۷۰)

71

و به راستی پیش از اینان بیشتر پیشینیان گمراه شدند، (۷۱)

72

و بی‌تردید ما در میان آنان بیم‌دهندگانی فرستادیم. (۷۲)

73

پس با تأمل بنگر سرانجام بیم داده شدگان چگونه بود؟ (۷۳)

74

[همه هلاک شدند] جز بندگان خالص شده خدا، (۷۴)

75

و نوح ما را ندا کرد [و ما ندایش را اجابت کردیم] پس ما به راستی نیکو اجابت کننده‌‌‌ای هستیم، (۷۵)

76

و او و خاندانش را از آن اندوه بزرگ نجادت دادیم. (۷۶)

77

و تنها ذریه او را [در زمین] باقی گذاشتیم، (۷۷)

78

و در میان آیندگان برای او نام نیک به جا گذاشتیم؛ (۷۸)

79

سلام بر نوح در میان جهانیان. (۷۹)

80

به راستی ما نیکوکاران را این گونه پاداش می‌دهیم. (۸۰)

81

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بی‌‎تردید او از بندگان مؤمن ما بود. (۸۱)

82

سپس دیگران را غرق کردیم؛ (۸۲)

83

و به راستی ابراهیم از پیروان نوح بود، (۸۳)

84

هنگامی که با دلی پاک به سوی پروردگارش آمد. (۸۴)

85

[یاد کن] هنگامی را که به پدر و قومش گفت: چیست آنچه می‌پرستید؟ (۸۵)

86

آیا به جای خدا معبودان دروغین را می‌خواهید. (۸۶)

87

پس گمانتان به پروردگار جهانیان چیست؟ [که غیر او را می‌پرستید،] (۸۷)

88

[چون از او دعوت کردند که شبانه به مراسم عیدشان برود] نگاهی به ستارگان انداخت، (۸۸)

89

و گفت: به راستی من بیمارم. (۸۹)

90

پس پشت کنان از او روی گرداندند. (۹۰)

91

او هم مخفیانه به سوی بت‌‌‌‌‌هایشان رفت و [از روی ریشخند] گفت: آیا غذا نمی‌خورید؟ (۹۱)

92

شما را چه شده که سخن نمی‌گویید؟ (۹۲)

93

پس [به آنها روی آورد و] با دست راست ضربه‌‌‌ای کاری بر آنها کوبید [و خردشان کرد.] (۹۳)

94

مردم با شتاب به سوی او آمدند. (۹۴)

95

[به آنان] گفت: آیا آنچه را [با دست خود] می‌تراشید، می‌پرستید؟! (۹۵)

96

در حالی که خدا شما را و آنچه را می‌سازید، آفریده است. (۹۶)

97

گفتند: برای او بنایی بسازید [که گنجایش آتش فراوانی داشته باشد] پس او را در آتش شعله‌ور بیندازید. (۹۷)

98

پس خواستند به او نیرنگی زنند، ولی ما آنان را پست و شکست خورده کردیم. (۹۸)

99

و [وقتی از این مهلکه جان سالم به در برد] گفت: به راستی من به سوی پروردگارم می‌روم، و [او] به زودی مرا راهنمایی خواهد کرد. (۹۹)

100

پروردگارا! مرا فرزندی که از صالحان باشد عطا کن. (۱۰۰)

101

پس ما او را به پسری بردبار مژده دادیم. (۱۰۱)

102

هنگامی که با او به [مقام] سعی رسید، گفت: پسرکم! همانا من در خواب می‌بینم که تو را ذبح می‌کنم، پس با تأمل بنگر رأی تو چیست؟ گفت: پدرم آنچه به آن مأمور شده‌‌‌ای انجام ده اگر خدا بخواهد مرا از شکیبایان خواهی یافت. (۱۰۲)

103

پس هنگامی که آن دو تسلیم [خواسته خدا] شدند و ابراهیم، جبین او را به زمین نهاد [تا ذبحش کند] (۱۰۳)

104

و او را ندا دادیم که‌‌‌ای ابراهیم! (۱۰۴)

105

خوابت را تحقق دادی [و فرمان پروردگارت را اجرا کردی]، به راستی ما نیکوکاران را این گونه پاداش می‌دهیم [که نیّت پاک و خالصشان را به جای عمل می‌پذیریم.] (۱۰۵)

106

به یقین این همان آزمایش روشن بود. (۱۰۶)

107

و ما اسماعیل را در برابر قربانی بزرگی [از ذبح شدن] رهانیدیم، (۱۰۷)

108

و در میان آیندگان برای او [نام نیک] به جا گذاشتیم. (۱۰۸)

109

سلام بر ابراهیم. (۱۰۹)

110

[ما] نیکوکاران را این گونه پاداش می‌دهیم. (۱۱۰)

111

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بی‌‎تردید او از بندگان مؤمن ما بود، (۱۱۱)

112

و ما او را به اسحاق که پیامبری از شایستگان بود مژده دادیم، (۱۱۲)

113

و بر او و بر اسحاق برکت دادیم، و از دودمان آن دو برخی نیکوکارند و برخی آشکارا ستمکار بر خویشند، (۱۱۳)

114

و به راستی ما به موسی و هارون نعمت دادیم، (۱۱۴)

115

و آن دو نفر و قومشان را از اندوه بزرگ نجات بخشیدیم، (۱۱۵)

116

و آنان را یاری دادیم در نتیجه پیروز شدند، (۱۱۶)

117

و هر دو را کتاب بسیار روشنگر عطا کردیم، (۱۱۷)

118

وبه راه راست هدایتشان نمودیم، (۱۱۸)

119

و در میان آیندگان برای هر دو نفر نام نیک به جا گذاشتیم. (۱۱۹)

120

سلام بر موسی و هارون. (۱۲۰)

121

ما نیکوکاران را این گونه پاداش می‌دهیم. (۱۲۱)

122

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بی‌‎تردید هر دو از بندگان مؤمن ما بودند، (۱۲۲)

123

و بی‌تردید الیاس از پیامبران بود. (۱۲۳)

124

[یاد کن] هنگامی را که به قومش گفت: آیا [از شرک وطغیان] نمی‌پرهیزید؟ (۱۲۴)

125

آیا بت «بعل» را می‌پرستید و بهترین آفرینندگان را رها می‌کنید؟! (۱۲۵)

126

خدا را که پروردگار شما و پروردگار پدران پیشین شماست. (۱۲۶)

127

پس او را انکار کردند، یقیناً آنان از احضار شدگان [در عذاب] خواهند بود، (۱۲۷)

128

جز بندگان خالص شده خدا [که از هر کیفری در امانند،] (۱۲۸)

129

و در میان آیندگان برای او نام نیک به جا گذاشتیم. (۱۲۹)

130

سلام بر آل یاسین. (۱۳۰)

131

ما نیکوکاران را این گونه پاداش می‌دهیم. (۱۳۱)

132

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بی‌‎تردید او از بندگان مؤمن ما بود. (۱۳۲)

133

و بی‌تردید لوط از پیامبران بود. (۱۳۳)

134

[یاد کن] هنگامی را که او و همه اهلش را نجات دادیم، (۱۳۴)

135

مگر پیرزنی را که در میان باقی ماندگان [در شهر] بود. (۱۳۵)

136

سپس دیگران را هلاک کردیم، (۱۳۶)

137

و شما همواره صبحگاهان [در مسیر سفرهایتان از کنار ویرانه‌‌‌‌‌های شهر] آنان گذر می‌کنید، (۱۳۷)

138

و نیز شبانگاهان، آیا تعقّل نمی‌کنید؟ (۱۳۸)

139

و یونس از پیامبران بود. (۱۳۹)

140

[یاد کن] هنگامی را که به سوی آن کشتی پر [از جمعیت و بار] گریخت، (۱۴۰)

141

و با سرنشینان کشتی قرعه انداخت [و قرعه به نامش افتاد] و از مغلوب شدگان شد [و او را به دریا انداختند.] (۱۴۱)

142

پس آن ماهی بزرگ او را بلعید، در حالی که سزاوار سرزنش بود. (۱۴۲)

143

[و در شکم ماهی به تسبیح خدا مشغول شد که] اگر او از تسبیح کنندگان نبود، (۱۴۳)

144

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بی‌‎تردید تا روزی که مردم برانگیخته می‌شوند در شکم ماهی می‌ماند. (۱۴۴)

145

پس او را در حالی که بیمار بود به زمینی خشک و بی‌گیاه افکندیم. (۱۴۵)

146

و بر او گیاهی از نوعی کدو رویاندیم، (۱۴۶)

147

و او را به سوی [قومی] یکصد هزار نفر [ی] یا بیشتر فرستادیم. (۱۴۷)

148

پس ایمان آوردند در نتیجه آنان را تا پایان عمرشان [از نعمت‌‌‌‌‌ها و مواهب خود] بهره مند کردیم. (۱۴۸)

149

[مشرکان سبک مغز می‌گویند: فرشتگان، دختران خدایند] پس از آنان بپرس که آیا دختران برای پروردگار تو هستند و پسران برای ایشان؟! (۱۴۹)

150

یا اینکه ما فرشتگان را دختر آفریدیم و آنان شاهد بودند؟! (۱۵۰)

151

آگاه باش! که آنان از بافته‌‌‌‌‌های دروغ خود می‌گویند (۱۵۱)

152

که خدا فرزند آورده! و بی‌تردید آنان دروغگویند. (۱۵۲)

153

آیا دختران را بر پسران ترجیح داده است؟ (۱۵۳)

154

شما را چه شده، چگونه حکم می‌کنید؟ (۱۵۴)

155

پس آیا متذکّر [حقایق] نمی‌شوید؟ (۱۵۵)

156

یا شما [بر این ادعای خود] دلیل روشنی دارید؟ (۱۵۶)

157

پس اگر راستگویید، کتابتان را [که این سخنان را با تکیه بر آن می‌گویید، به میان] آورید. (۱۵۷)

158

میان خدا و جن، نسب و خویشی قرار دادند، در صورتی که جنیان به خوبی می‌دانند که [روز قیامت برای حساب و پاداش] احضار خواهند شد. (۱۵۸)

159

خدا از آنچه او را به آن توصیف می‌کنند، منزّه است. (۱۵۹)

160

مگر بندگان خالص شده خدا [که او را به آنچه توصیف می‌کنند شایسته مقام قدس اوست.] (۱۶۰)

161

و بی‌تردید شما و آنچه را می‌پرستید، (۱۶۱)

162

نمی توانید [مردم را] بر ضد خدا گمراه کنید. (۱۶۲)

163

مگر کسانی را که [به اختیار خود به خاطر پذیرفتن وسوسه و اغواگری شما] به دوزخ درآیند، (۱۶۳)

164

و هیچ یک از ما فرشتگان نیست مگر اینکه برای او مقامی معین است. (۱۶۴)

165

و همانا ما [برای اجرای فرمان خدا] صف بستگانیم. (۱۶۵)

166

و ما خود تسبیح کنندگانیم. (۱۶۶)

167

و مشرکان [پیش از بعثت پیامبر] قاطعانه می‌گفتند: (۱۶۷)

168

اگر نزد ما کتابی چون کتاب‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های‎ آسمانی پیامبران پیشین بود، (۱۶۸)

169

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بی‌‎تردید از بندگان خالص شده خدا می‌شدیم. (۱۶۹)

170

ولی [هنگامی که قرآن را برای هدایت آنان نازل کردیم] به آن کافر شدند و به زودی [و زر و وبال کفرشان را] خواهند دانست. (۱۷۰)

171

و وعده قطعی ما درباره بندگان به رسالت فرستاده شده، از پیش محقق و ثابت گشته است، (۱۷۱)

172

که بی‌تردید آنان [در همه زمینه‌‌‌‌‌ها ] یاری شدگانند، (۱۷۲)

173

و مسلماً سپاه ما پیروزند. (۱۷۳)

174

پس تا مدتی از آنان روی بگردان. (۱۷۴)

175

و آنان را بنگر که به زودی [و زر و وبال گناهانشان را] خواهند دید. (۱۷۵)

176

آیا شتاب در آمدن عذاب ما را می‌خواهند؟! (۱۷۶)

177

پس هنگامی که [عذاب ما] به آستانه خانه‌‌‌‌‌هایشان نازل شود، بیم‌شدگان روزگار بدی خواهند داشت، (۱۷۷)

178

و تا مدتی از آنان روی بگردان، (۱۷۸)

179

و [آنان را] بنگر که به زودی [و زر و وبال گناهانشان را] خواهند دید. (۱۷۹)

180

پروردگارت که دارای عزت است از آنچه او را به آن توصیف می‌کنند، منزّه است. (۱۸۰)

181

و سلام بر پیامبران (۱۸۱)

182

و همه ستایش‌‌‌‌‌ها ویژه خداست که پروردگار جهانیان است. (۱۸۲)

سوره قبلی: ۳۶.يس

۳۷.الصافات

سوره بعدی: ۳۸.ص

۱.الفاتحة ۲.البقرة ۳.آل عمران ۴.النساء ۵.المائدة ۶.الأنعام ۷.الأعراف ۸.الأنفال ۹.التوبة ۱۰.يونس ۱۱.هود ۱۲.يوسف ۱۳.الرعد ۱۴.ابراهيم ۱۵.الحجر ۱۶.النحل ۱۷.الإسراء ۱۸.الكهف ۱۹.مريم ۲۰.طه ۲۱.الأنبياء ۲۲.الحج ۲۳.المؤمنون ۲۴.النور ۲۵.الفرقان ۲۶.الشعراء ۲۷.النمل ۲۸.القصص ۲۹.العنكبوت ۳۰.الروم ۳۱.لقمان ۳۲.السجدة ۳۳.الأحزاب ۳۴.سبإ ۳۵.الفاطر ۳۶.يس ۳۷.الصافات ۳۸.ص ۳۹.الزمر ۴۰.غافر ۴۱.فصلت ۴۲.الشورى ۴۳.الزخرف ۴۴.الدخان ۴۵.الجاثية ۴۶.الأحقاف ۴۷.محمد ۴۸.الفتح ۴۹.الحجرات ۵۰.ق ۵۱.الذاريات ۵۲.الطور ۵۳.النجم ۵۴.القمر ۵۵.الرحمن ۵۶.الواقعة ۵۷.الحديد ۵۸.المجادلة ۵۹.الحشر ۶۰.الممتحنة ۶۱.الصف ۶۲.الجمعة ۶۳.المنافقون ۶۴.التغابن ۶۵.الطلاق ۶۶.التحريم ۶۷.الملك ۶۸.القلم ۶۹.الحاقة ۷۰.المعارج ۷۱.نوح ۷۲.الجن ۷۳.المزمل ۷۴.المدثر ۷۵.القيامة ۷۶.الانسان ۷۷.المرسلات ۷۸.النبإ ۷۹.النازعات ۸۰.عبس ۸۱.التكوير ۸۲.الإنفطار ۸۳.المطففين ۸۴.الإنشقاق ۸۵.البروج ۸۶.الطارق ۸۷.الأعلى ۸۸.الغاشية ۸۹.الفجر ۹۰.البلد ۹۱.الشمس ۹۲.الليل ۹۳.الضحى ۹۴.الشرح ۹۵.التين ۹۶.العلق ۹۷.القدر ۹۸.البينة ۹۹.الزلزلة ۱۰۰.العاديات ۱۰۱.القارعة ۱۰۲.التكاثر ۱۰۳.العصر ۱۰۴.الهمزة ۱۰۵.الفيل ۱۰۶.قريش ۱۰۷.الماعون ۱۰۸.الكوثر ۱۰۹.الكافرون ۱۱۰.النصر ۱۱۱.المسد ۱۱۲.الإخلاص ۱۱۳.الفلق ۱۱۴.الناس