فیل (ریشه)

نسخهٔ تاریخ ‏۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۳۲ توسط Tabasi (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ریشه «فیل» (fīl)؛ فیل، حیوانی خرطوم‌دار. این واژه تنها یک بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

فيل: حيوانى است معروف. أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِأَصْحابِ‏ الْفِيلِ‏ فيل: 1 (قاموس قرآن، ج5، ص217).

ساخت‌های صرفی در قرآن

فیل (اسم): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن فیل فیل فیل فيل: حيوانى است معروف قاموس قرآن، ج‏5، ص: 216
آفروآسیایی *pil- فل elephant; aardvark فیل؛ مورچه خوار
سامی *pīl- ~ *palpal- فل a large hoofed animal; elephant (?) یک حیوان سُم بزرگ؛ فیل (؟)
اکدی pīlu فِلُ 'Elefant' "فیل" [AHw. 867]. The earliest attestations are in the OB lexical list from Elam MDP 27 40 Rs. (AM.SI = pí-ru-um) and, probably, in the OB proverb BWL 2728 (pi-i-ir ša-ad-di-[im]
عبری pB. pīl   فِل 'elephant' "فیل" [Ja. 1163].
آرامی یهودی pīl (pīlā) فِل (فِلَ) 'elephant' "فیل" [Ja. 1163], [Levy WT II 262],
سریانی pīlā, f. pīlǝtā فِلَ\  فِلتَ 'elephas' فیل [Brock. 566], [PS 3102].
مندایی pil(a) فِل(َ) 'elephant' "فیل" [DM 371].
گعز falfal فَلفَل 'water buffalo, elephant' "گاومیش آبی، فیل" [LGz. 159].
عربی fīl-, fem. fīl-at- فِل-\  فِل-َت- 'éléphant (en gen. et éléphant mâle)' فیل (نسل و فیل نر) [BK 2 655], [Fr. III 386],

منابع

فیل (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2