فوه (ریشه)
ریشه «فوه» (FWH)؛ دهان. این واژه 13 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
فاه: دهان. همچنين است فوه، فيه، فم. إِلَّا كَباسِطِ كَفَّيْهِ إِلَى الْماءِ لِيَبْلُغَ فاهُ رعد: 14. مگر مانند كسيكه دو دستش را بسوى آب باز كرده تا بدهانش برسد.
جمع آن افواه است وَ تَقُولُونَ بِأَفْواهِكُمْ ما لَيْسَ لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ نور: 15 (قاموس قرآن، ج5، ص213).
ساخت‌های صرفی در قرآن
فا (اسم. جمع: افواه): 13 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | فا | فا | فا | فاه: دهان | قاموس قرآن، ج5، ص: 213 | |
| آفروآسیایی | *ʔa-pay- | ء-پَی | mouth | دهان | ||
| سامی | *pay- | فی | mouth | دهان | ||
| اکدی | pû (OA pāʔum, pīum) | فُ ( فَءُم\ فُِم) | 'Mund, Maul, Schnabel von Tieren; Schneide, Schärfe des Schwertes' OAkk on | دهان، دهان، منقار حیوانات؛ لبه، تیزی شمشیر | [AHw 872-874] | |
| اگاریتی | p | ف | [Aist 251] | |||
| فنیقی | p-y (with 1 and 3 pron. suff.) | ف-ی | 'mouth, word' | "دهان، کلمه" | [T 261] | |
| عبری | pǟ | فَ | 'mouth (of man and animals); edge (of a sword)' | دهان (انسان و حیوانات)؛ لبه (شمشیر)' | [KB 914]; st. constr. pī (likely to preserve a vestige of an oblique case ending) | |
| آرامی | SML OLD OFF pm (WARKA pu-um-mi-e), NAB pwm | فم
فوم |
[HJ 916-917] | |||
| آرامی بایبل | pūm | فُم | [KB deutsch 1765] | |||
| آرامی یهودی | pūmā | فُمَ | [Ja 1142]; note [Sok 437] päm, det. pymh | |||
| سریانی | pūmā | فُمَ | 'os, rostrum (avis), acies (gladii)' | دهان، منقار (پرنده)، لبه (شمشیر) | [Brock 577] | |
| آرامی جدید | MAL t_emma | ثِممَ | 'Mund' 'mouth' | دهان | [Berg 102] TUR fēmo | |
| مندایی | puma | فُمَ | 'mouth, opening' | "دهان، باز کردن" | [DM 368] | |
| عربی جنوبی | SAB f | ف | 'voice, authority' | "صدا، اقتدار" | [SD 43]. | |
| عربی | fum-un (gen. fim-in, acc. fam-an; constr. fum- and fū- in Nom., fī- in Gen. and fā- in Acc.); also fam-, famm-, fim- | فم
فا فو فی |
[BK 2 635]. | |||