فوج (ریشه)
ریشه «فوج» (FWǦ)؛ گروه، جمع. این ریشه 5 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
فوج: گروه. طائفه. كُلَّما أُلْقِيَ فِيها فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُها أَ لَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ ملك: 8. هر وقت گروهى در آتش انداخته شوند دربانان آن ميپرسند آيا شما را بيم دهندهاى نيامد؟
راغب فوج را «گروهيكه بسرعت ميروند» گفته است. هذا فَوْجٌ مُقْتَحِمٌ مَعَكُمْ لا مَرْحَباً بِهِمْ إِنَّهُمْ صالُوا النَّارِ ص: 59.
جمع فوج در قرآن افواج است وَ رَأَيْتَ النَّاسَ يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْواجاً نصر: 2 (قاموس قرآن، ج5، ص207).
ساخت‌های صرفی در قرآن
فَوج (اسم. جمع: أفواج): 5 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | فَوج | فَوج | فَوج | فوج: گروه | قاموس قرآن، ج5، ص: 206 | |
| آفروآسیایی | *pVg- | فج | take | گرفتن | ||
| سامی | *pVwVg- | فوج | 'take away' | 'بردن' | ||
| اکدی | puāgu | فَُجُ |