فرش (پروانه)
ریشه «فرش» (FRŠ)؛ پخش شدن، پروانه. این ریشه در این معنا تنها یک بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
فراش بفتح اول جمع فراشه بمعنى پروانه است يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَراشِ الْمَبْثُوثِ قارعه: 4. روزيكه مردم مانند پروانههاى پراكنده شوند (قاموس قرآن، ج5، ص160).
ساخت‌های صرفی در قرآن
فَراش (اسم): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | فَراش | فَراش | فَراش | پروانه | قاموس قرآن، ج5، ص: 160 | |
| آفروآسیایی | ||||||
| سامی | *prŝ | فرش | to spread out | پخش شدن | ||
| اکدی | naprušu | نَفرُشُ | AHw 740 |