فرر (ریشه)
ریشه «فرر» (FRR)؛ پریدن، فرار کردن، گریختن. این ریشه 11 بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.
معنای لغوی
فرّ: فرّ و فرار بمعنى فرار كردن و گريختن است. قُلْ لَنْ يَنْفَعَكُمُ الْفِرارُ إِنْ فَرَرْتُمْ مِنَ الْمَوْتِ أَوِ الْقَتْلِ احزاب: 16.
ظاهرا گاهى مراد از آن شدت بى ميلى و عدم رضا است. چنانكه در آيه فوق و آيه قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذِي تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلاقِيكُمْ ... جمعه: 8.
پيداست كه فرار انسان از مرگ همان شدت بىميلى او بمرگ و تلاش در راه نمردن است.
چون با الى متعدى شود مراد از آن شدت ميل و تلاش در آنست مثل فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ ذاريات: 50. بدويد بسوى خدا من شما را انذار كنندهام آشكارا. ولى در آيه فَفَرَرْتُ مِنْكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ ... شعراء: 21. بمعنى گريختن و فرار معمولى است.
مَفَرّ: اسم مكان و مصدر ميمى است يَقُولُ الْإِنْسانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ قيامت: 10. انسان در آنروز گويد: فرارگاه كجاست؟ (قاموس قرآن، ج5، ص160).
ساخت‌های صرفی در قرآن
فَرَّ (فعل مجرد): 6 بار
فِرار (مصدر): 4 بار
مَفَرّ (اسم مکان): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | فَرَّ | فَرَّ | فَرَّ | فرّ: فرّ و فرار بمعنى فرار كردن و گريختن است | قاموس قرآن، ج5، ص: 159 | |
| آفروآسیایی | *pVr- | فر | fly, soar | پرواز کردن، اوج گرفتن | ||
| آفروآسیایی | *par- | فر | jump | پرش | ||
| آفروآسیایی | *pa/ir- | فر | go out | بیرون رفتن | ||
| سامی | *pVrr- | فرر | 'fly' 1, 'flee' 2 | "پرواز" 1، "فرار" 2 | ||
| سامی | *pVrr- | فرر | 'fly' 1, 'flee' 2 | "پرواز" 1، "فرار" 2 | ||
| سامی | *pVrr- | فرر | 'fly' 1, 'flee' 2 | "پرواز" 1، "فرار" 2 | ||
| اگاریتی | pr 1 | فر | ||||
| آرامی | prr 1 | فرر | ||||
| مهری | farr 1 | فَرر | ||||
| حرصوصی | fer 1 | فِر | ||||
| سقطری | fer 1 | فِر | ||||
| عربی | frr 2 | فرر | ||||