فجو (ریشه)
ریشه «فجو» (FǦW)؛ شکاف، شیار باز و وسیع. این واژه تنها یک بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
فجوه: جاى وسيع. «الساحة الواسعة» وَ إِذا غَرَبَتْ تَقْرِضُهُمْ ذاتَ الشِّمالِ وَ هُمْ فِي فَجْوَةٍ مِنْهُ كهف: 17. چون آفتاب غروب ميكرد بجانب چپ آنها ميگذشت و آنها در جاى وسيع از غار بودند. اين كلمه يكبار بيشتر در قرآن نيامده است (قاموس قرآن، ج5، ص153).
ساخت‌های صرفی در قرآن
فَجوَة (اسم): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | فَجوَة | فَجوَة | فَجوَة | فجوه: جاى وسيع | قاموس قرآن، ج5، ص: 153 | |
| آفروآسیایی | *pag- | فج | open | باز کردن | ||
| آفروآسیایی | *pag- | فج | cut, chop | بریدن، خرد کردن | ||
| سامی | *pVg- | فج | 'open' | 'باز کردن' | ||
| سامی | *pVg(Vʕ)- | فج | 'strike' 1, 'split, furrow' 2 | "ضربه" 1، "شکاف، شیار" 2 | ||
| عبری | pgʕ 1 | فجع | ||||
| عربی | fgw | فجو | ||||
| عربی | fgg | فجج | ||||
نیز رجوع کنید: فجج (ریشه)