غوط (ریشه)
ریشه «غوط» (ĠWṬ)؛ حفره، چاله، محل قضای حاجت. این ریشه تنها دو بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
غوط: غائب شدن. «غَاطَ الرَّجُلُ فِي الْوَادِي: غَابَ فِيهِ» بمعنى كندن و دخول و غيره نيز آمده است. وَ إِنْ كُنْتُمْ مَرْضى أَوْ عَلى سَفَرٍ أَوْ جاءَ أَحَدٌ مِنْكُمْ مِنَ الْغائِطِ أَوْ لامَسْتُمُ النِّساءَ فَلَمْ تَجِدُوا ماءً فَتَيَمَّمُوا صَعِيداً طَيِّباً ... نساء: 43.
طبرسى فرموده غائط در اصل بمعنى محل مطمئنّ است عرب در آن مكانها قضاى حاجت ميكردند كه از مردم پنهان باشند تا اينكه بحدث (مدفوع) غائط گفتند (قاموس قرآن، ج5، ص130).
ساخت‌های صرفی در قرآن
غائِط (اسم فاعل): 2 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | غائِط | غائِط | غائِط | غوط: غائب شدن | قاموس قرآن، ج5، ص: 129 | |
| آفروآسیایی | *ɣuwuṭ- | غوط | dig | حفر کردن | ||
| سامی | *ɣVwVṭ- | غوط | 'dig' | 'حفر کردن' | ||
| عربی | ɣwṭ | غوط | ||||