غثو (ریشه)
ریشه «غثو» (ĠT̠W)؛ خار و خاشاک تیره. این ریشه تنها دو بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
غثاء: «غُثاءُ السَّيْلِ وَ غُثاءُ الْقِدْرِ» عبارت است از خاشاك سيل و كف ديگ كه باطراف آن ريخته و از بين ميرود. چيزهاى ضايع و غير قابل اعتنا را با غثاء مثل ميزنند. فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ بِالْحَقِّ فَجَعَلْناهُمْ غُثاءً ... مؤمنون: 41. آنها را فرياد بحق گرفت و خاشاكشان كرديم وَ الَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعى. فَجَعَلَهُ غُثاءً أَحْوى اعلى: 4 و 5. خدائيكه چراگاه را روياند و آنرا خاشاك و تيره كرد. اين لفظ دو بار بيشتر در قرآن نيامده است (قاموس قرآن، ج5، ص89).
ساختهای صرفی در قرآن
غُثاء (اسم): 2 بار
ریشهشناسی
زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
قرآن | غُثاا | غُثاا | غُثاا | غثاء: «غُثاءُ السَّيْلِ وَ غُثاءُ الْقِدْرِ» عبارت است از خاشاك سيل و كف ديگ كه باطراف آن ريخته و از بين ميرود | قاموس قرآن، ج5، ص: 89 | |
آفروآسیایی | *ɣa(y)č- | غث | darkness | تاریکی | ||
آفروآسیایی | ||||||
سامی | *ɣayč(-an)- | غیث | 'smoke' 1, 'rainy cloud' 2 | "دود" 1، "ابر بارانی" 2 | ||
سامی | *ɣat_-/*ɣit_- | غث | 'be thin, be bad' | "لاغر بودن، بد بودن" | ||
عبری | ʕāšān 1 | عَشَن | ||||
سقطری | ʕeto 1 | عِتُ | ||||
عربی | ɣayt_- 2 | غَیث- | ||||
عربی | ʁt_t_ | غثث |