عمر (قسم)
ریشه «عمر» (ˁMR)؛ قسم به‌جان کسی. این ریشه در این معنا تنها یک بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
در آيه لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ حجر: 72. بر وزن (فلس) است طبرسى و راغب گويند: هر دو وزن بيك معنى است ولى قسم مخصوص بوزن (فلس) است. علت آن اخفّ بودن فتح ميباشد. در تمام قرآن فقط در اين آيه بعمر حضرت رسول صلّى اللّه عليه و آله سوگند ياد شده (قاموس قرآن، ج5، ص42).
ساخت‌های صرفی در قرآن
عَمر (اسم): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | عَمر | عَمر | عَمر | و در آيه لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ حجر: 72. بر وزن (فلس) است طبرسى و راغب گويند: هر دو وزن بيك معنى است ولى قسم مخصوص بوزن (فلس) است. علت آن اخفّ بودن فتح ميباشد. | قاموس قرآن، ج5، ص: 42 | |
| آفروآسیایی | ||||||
| سامی | *ʕmr | عمر | say, speak | گفتن، صحبت کردن | عمر: گفتن > قسم خوردن؟ | |
| عبری | -- | -- | ||||
| گعز | -- | -- | ||||
| مهری | ʕamūr | عَمُر | 'say' | 'گفتن' | ||
| جبالی | ʕõr | عُر | 'say, order' | "گفتن، دستور دادن" | ||
| حرصوصی | ʕamōr | عَمُر | 'say' | 'گفتن' | ||
| سقطری | ʕemor | عِمُر | 'say' | 'گفتن' | ||
| عربی | ʕmr II | عمر II | 'to edify' | "تربیت و تهذیب (اخلاقی) کردن" | ||