عدس (ریشه)
ریشه «عدس» (ˁDS)؛ عدس، نوعی حبوبات. این واژه تنها یک بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.
معنای لغوی
عدس: «مِنْ بَقْلِها وَ قِثَّائِها وَ فُومِها وَ عَدَسِها وَ بَصَلِها» بقره: 61.
عدس مشهور است و از حبوبات خوردنى است. اين كلمه فقط يكبار در قرآن آمده است. و آن از جمله درخواستهاى بنى اسرائيل از موسى عليه السّلام است (قاموس قرآن، ج4، ص301).
ساخت‌های صرفی در قرآن
عَدَس (اسم): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | عَدَس | عَدَس | عَدَس | عدس: «مِنْ بَقْلِها وَ قِثَّائِها وَ فُومِها وَ عَدَسِها وَ بَصَلِها» بقره: 61 | قاموس قرآن، ج4، ص: 301 | |
| آفروآسیایی | *ʕadas- | عدس | bean | لوبیا | ||
| سامی | *ʕadaš- | عدش | 'lentil' | "عدس" | ||
| عبری | ʕ.dāsa | ع.دَسَ | ||||
| عربی | ʕadas- | عَدَس- | ||||