طیب (ریشه)
ریشه «طیب» (ṬYB)؛ طیّب، پاکیزه، خوب و دلچسب. این ریشه 50 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
طيب: دلچسبى. طبع پسندى. «طَابَ الشَّيْءُ طَيْباً» يعنى دلچسب و طبع پسند شد راغب گويد: اصل طيّب آنست كه حواسّ از آن لذّت ميبرند و نفس از آن لذّت ميبرد. و پاك كردن را استطابه گويند كه پاك كردن چيزى سبب دلچسبى آنست. نقيض طيّب خبيث است.
«فَانْكِحُوا ما طابَ لَكُمْ مِنَ النِّساءِ» نساء: 3. از زنان آنكه دلبخواه و مورد پسند شماست نكاح كنيد. «سَلامٌ عَلَيْكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوها» زمر: 73. سلام بر شما بواسطه ايمان و عمل مورد پسند خدا شديد پس داخل بهشت شويد (قاموس قرآن، ج4، ص258).
ساخت‌های صرفی در قرآن
طابَ (فعل مجرد): 3 بار
طوبَی (صفت مشبهه): 1 بار
طَیِّب (صفت فعیل): 46 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | طابَ | طابَ | طابَ | طيب: دلچسبى | قاموس قرآن، ج4، ص: 257 | |
| آفروآسیایی | *ṭayb- | طیب | good | خوب | ||
| سامی | *ṭayb- | طیب | good | خوب | ||
| اکدی | ṭāb- | طَب- | ||||
| اگاریتی | ṭb | طب | ||||
| عبری | ṭōb | طُب | ||||
| آرامی | Pal ṭb | طب | ||||
| آرامی بایبل | ṭāb | طَب | ||||
| سریانی | ṭāb- | طَب- | ||||
| مندایی | ṭab- | طَب- | ||||
| عربی | ṭayyib- | طَییِب- | ||||
| عربی جدید | Mec ṭayyib, Malt tayyip | طَییِب\ تَییِف | ||||