طبع (ریشه)
ریشه «طبع» (ṬBˁ)؛ مهر زدن. این ریشه 11 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
طبع: مهر زدن. «بَلْ طَبَعَ اللَّهُ عَلَيْها بِكُفْرِهِمْ فَلا يُؤْمِنُونَ إِلَّا قَلِيلًا» نساء: 155. در قاموس گويد: «طَبَعَ عَلَيْهِ: خَتَمَ». راغب گفته: طبع آنست كه شىء را بصورتى و شكلى در آورى مثل طبع سكّه و درهم. مراد از طبع و مهر زدن بقلب آن است كه شخص حاضر بقبول حق نشود و زير بار آن نرود هر چند بآن يقين داشته باشد (قاموس قرآن، ج4، ص206).
ساخت‌های صرفی در قرآن
طَبَعَ (فعل مجرد): 11 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | طَبَعَ | طَبَعَ | طَبَعَ | طبع: مهر زدن | قاموس قرآن، ج4، ص: 205 | |
| آفروآسیایی | *ṭibaʕ- | طبع | push | فشار دادن | ||
| سامی | *ṭVbaʕ- | طبع | 'put a seal' | "مهر زدن" | ||
| عربی | ṭbʕ | طبع | ||||