اسی (ریشه)
ریشه «اسی» (ˀSY)؛ حزن و اندوه داشتن، غصه خوردن. این ریشه 4 بار در قرآن آمده است.
معنای لغوی
أسى: حزن. اندوه «فَلا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْكافِرِينَ» مائده: 68 بر قوم كافر غصه مخور (قاموس قرآن، ج1، ص87).
ساخت‌های صرفی در قرآن
أسَیَ (فعل مجرد): 4 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | أسَیَ | أسَیَ | أسَیَ | أَسى: حزن | قاموس قرآن، ج1، ص: 87 | |
| آفروآسیایی | *ʔicay- (?) | ءسی | be sad, be bad | غمگین بودن، بد بودن | ||
| سامی | *ʔVsay- | ءسی | 'be sad' | غمگین بودن' | ||
| عربی | ʔsy | ءسی |
منابع
اسو (واژگان)