ضیف (ریشه)
ریشه «ضیف» (ḌYF)؛ میهمان، مهمان کردن. این ریشه 6 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
ضيف: ميهمان. «وَ نَبِّئْهُمْ عَنْ ضَيْفِ إِبْراهِيمَ» حجر: 51. اصل ضيف چنانكه راغب گفته بمعنى ميل است «ضَافَ إِلَى كَذَا» يعنى بسوى آن ميل كرد. علت تسميه ميهمان بضيف آن است كه بطرف انسان ميل ميكند و بمنزل او وارد ميشود (قاموس قرآن، ج4، ص203).
ساخت‌های صرفی در قرآن
ضَیف (اسم): 5 بار
ضَیَّفَ (فعل باب تفعیل): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | ضَیف | ضَیف | ضَیف | ضيف: ميهمان | قاموس قرآن، ج4، ص: 203 | |
| آفروآسیایی | *ĉ̣ayVp- | ضیف | guest | مهمان | ||
| سامی | *ṣ̂ayp- | ضیف | 'guest' | 'مهمان' | ||
| عربی جنوبی | Qat ḍyf (s1t-prfx.) | ضیف | 'to ask to make a trading journey' | درخواست برای انجام یک سفر تجاری | (Ricks, 139) | |
| مهری | źayf / źīfon | ضَیف / ضِفُن | 'guest, wedding guest' | «مهمان، مهمان عروسی» | (JM, 479) | |
| جبالی | eź_éf | ِضِف | 'to give hospitality' | «میهمان نوازی کردن» | (JJ, 327) | |
| حرصوصی | źayf | ضَیف | 'guest' | 'مهمان' | (JH, 152) | |
| سقطری | ḍef | ضِف | 'recevoir qq'un comme hôte' | کسی را به عنوان مهمان پذیرفتن | (LS, 361) | |
| عربی | ḍayf- | ضَیف- | 'Hôte, visiteur, convive' | «میزبان، بازدیدکننده، مهمان» | (BK 2, 48) | |