صدی (تَصَدّی)
ریشه «صدی» (ṢDY)؛ تشنه بودن، خواهان بودن، توجه کردن. این ریشه در این معنا تنها یک بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.
معنای لغوی
[صدي] «أَمَّا مَنِ اسْتَغْنى. فَأَنْتَ لَهُ تَصَدَّى» عبس: 5 و 6. تصّدى بمعنى توجه و رو كردن است.
صدى چنانكه نقل شد بصداى كوه كه منعكس شده گفته ميشود زيرا صدا بآن اصابت كرده و بر گشته است (قاموس قرآن، ج4، ص120).
ساخت‌های صرفی در قرآن
تَصَدَّیَ (فعل باب تفعّل): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | تَصَدَّیَ | تَصَدَّیَ | تَصَدَّیَ | [صدي] «أَمَّا مَنِ اسْتَغْنى. فَأَنْتَ لَهُ تَصَدَّى» عبس: 5 و 6. تصّدى بمعنى توجه و رو كردن است. | قاموس قرآن، ج4، ص: 120 | |
| آفروآسیایی | ||||||
| سامی | *ṣVday- | صدی | 'be thirsty, craving' | تشنه بودن، هوس کردن | 2 آب تشنگی آور | |
| عربی | ṣdy | صدی | ||||
داده‌ها اندک و مشکوک هستند.