صبو (پرت شدن)
ریشه «صبو» (ṢBW)؛ پرت شدن، میل داشتن. این ریشه تنها یک بار در قرآن کریم به این معنا آمده است.
معنای لغوی
صبو: ميل كودكانه «صَبَا الرَّجُلُ صَبْواً و صَبَاءً: مَالَ إِلَى الصَّبْوَةِ» راغب گويد: ذوق زد و كار كودكان كرد «وَ إِلَّا تَصْرِفْ عَنِّي كَيْدَهُنَ أَصْبُ إِلَيْهِنَّ وَ أَكُنْ مِنَ الْجاهِلِينَ» يوسف: 33. يعنى خدا، اگر حيله زنان را از من بر نگردانى بآنها ميل كرده از جاهلان ميگردم (قاموس قرآن، ج4، ص109).
ساخت‌های صرفی در قرآن
صَبَوَ (فعل مجرد): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | صَبَوَ | صَبَوَ | صَبَوَ | صبو: ميل كودكانه - «وَ إِلَّا تَصْرِفْ عَنِّي كَيْدَهُنَ أَصْبُ إِلَيْهِنَّ وَ أَكُنْ مِنَ الْجاهِلِينَ» يوسف: | قاموس قرآن، ج4، ص: 109 | |
| آفروآسیایی | *c̣VbVb- | صبب | throw | پرت كردن | ||
| سامی | *ṣVbub- | صبب | 'pour, throw' | "ریختن، پرتاب" | ||
| عربی | ṣbb u,1 | صبب ُ\ | ||||