شدد (ریشه)

نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۹ توسط Tabasi (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ریشه «شدد» (ŠDD)؛ بستن، محکم کردن. این ریشه جمعا 102 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

شدد: شدّ بمعنى محكم بستن است «شَدَدْتُ‏ الشَّي‏ءَ» يعنى آنرا محكم بستم (راغب) وَ شَدَدْنا مُلْكَهُ‏ ص: 20. حكومت او را محكم و قوى كرديم. سَنَشُدُّ عَضُدَكَ بِأَخِيكَ‏ قصص: 35. بازوى تو را حتما بوسيله برادرت قوى و نيرومند ميكنيم (قاموس قرآن، ج4، ص11).

ساخت‌های صرفی در قرآن

شَدَّ (فعل مجرد): 6 بار

اِشتَدَّ (فعل باب افتعال): 1 بار

شَدید (صفت فعیل): 56 بار

أَشَدّ (صفت مبالغه): 31 بار

أَشُدّ (اسم): 8 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن شَدَّ شَدَّ شَدَّ شدد: شدّ بمعنى محكم بستن است «شَدَدْتُ‏ الشَّي‏ءَ» يعنى آنرا محكم بستم (راغب) وَ شَدَدْنا مُلْكَهُ‏ ص: قاموس قرآن، ج‏4، ص: 10
آفروآسیایی *sad- سد rope طناب
آفروآسیایی
سامی *ma-šad- مَشَد 'bast cord' "بند ناف"
سامی *ŝid-/*ŝud- شد 'squeeze' 1, 'load, put on' 2 "فشرده کردن" 1، "بار کردن، پوشیدن" 2
جبالی ŝedd 2 شِدد
عربی masad- مَسَد-
عربی šdd شدد

منابع

شدد (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2