سمو (سماء)

نسخهٔ تاریخ ‏۱۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۱ توسط Tabasi (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ریشه «سمو» (SMW)؛ آسمان. این واژه و جمع آن «سماوات» 310 بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.

معنای لغوی

سماء: آسمان. اين كلمه صد و بيست بار و جمع آن سموات صد و نود بار در كلام اللّه مجيد آمده است (المعجم المفهرس) و اصل آن از سمو بمعنى رفعت و بلندى است.

ساخت‌های صرفی در قرآن

سَماء (اسم. جمع: سماوات): 310 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن سَماا سَماا سَماا آسمان قاموس قرآن، ج‏3، ص: 332
آفروآسیایی *samay- سمی sky آسمان
سامی *šamay- شمی 'sky' 'آسمان'
اکدی šamû شَمُ
اگاریتی šmm شمم
عبری šamayim شَمَیِم
سریانی šemayy- شِمَیی-
گعز samāy سَمَی
مهری semē` سِمِع
حرصوصی semē سِمِ
عربی samāʔ- سَمَء-

منابع

سمو (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2