خیط (ریشه)

نسخهٔ تاریخ ‏۱۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۴ توسط Shojaei (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ریشه «خیط» (H̬YṬ)؛ نخ، رشته. این ریشه 3 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

خيط: رشته. نخ. حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكُمُ‏ الْخَيْطُ الْأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ بقره: 187 مراد از رشته سفيد، سفيدى صبح و از خيط اسود تاريكى شب است (قاموس قرآن، ج2، ص319).

ساخت‌های صرفی در قرآن

خَیط (اسم): 2 بار

خِیاط (مصدر): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن خَیط خَیط خَیط خيط: رشته قاموس قرآن، ج‏2، ص: 319
آفروآسیایی *ḫVwiṭ- خوط tie, sew گره زدن، دوختن
سامی *ḫVwiṭ- خوط 'sew' 'دوختن'
آرامی ḥwṭ حوط
مهری ḫeṭo خِطُ
حرصوصی ḫeyōt خِیُت
عربی ḫyṭ خیط

منابع

خیط (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2