خیط (ریشه)
ریشه «خیط» (H̬YṬ)؛ نخ، رشته. این ریشه 3 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
خيط: رشته. نخ. حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الْأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ بقره: 187 مراد از رشته سفيد، سفيدى صبح و از خيط اسود تاريكى شب است (قاموس قرآن، ج2، ص319).
ساخت‌های صرفی در قرآن
خَیط (اسم): 2 بار
خِیاط (مصدر): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | خَیط | خَیط | خَیط | خيط: رشته | قاموس قرآن، ج2، ص: 319 | |
| آفروآسیایی | *ḫVwiṭ- | خوط | tie, sew | گره زدن، دوختن | ||
| سامی | *ḫVwiṭ- | خوط | 'sew' | 'دوختن' | ||
| آرامی | ḥwṭ | حوط | ||||
| مهری | ḫeṭo | خِطُ | ||||
| حرصوصی | ḫeyōt | خِیُت | ||||
| عربی | ḫyṭ | خیط |