ختم (ریشه)

نسخهٔ تاریخ ‏۱۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۶ توسط Shojaei (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ریشه «ختم» (H̬TM)؛ مهر زد. این ریشه 7 بار در قرآن آمده است.

معنای لغوی

ختم: مهر زدن. گاهى بنفسه متعدى ميشود و گاهى به «على» (اقرب) وَ أَضَلَّهُ اللَّهُ عَلى‏ عِلْمٍ وَ خَتَمَ‏ عَلى‏ سَمْعِهِ وَ قَلْبِهِ‏ جاثيه: 23 (قاموس قرآن، ج2، ص224).

ساخت‌های صرفی در قرآن

خَتَمَ (فعل مجرد): 5 بار

خاتَم (صفت): 1 بار

خِتام (اسم): 1 بار

مَختوم (اسم مفعول): 1 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن خَتَمَ خَتَمَ خَتَمَ ختم: مهر زدن قاموس قرآن، ج‏2، ص: 224
آفروآسیایی *ḫatam- (?) ختم ring, seal حلقه، مهر
سامی *ḫatm- ختم 'ring' 1, 'seal (on a ring)' 2 "حلقه" 1، "مهر (روی یک حلقه)" 2
عبری ḥotēm 1, 2 حُتِم \
جبالی ḫotem 1 خُتِم
حرصوصی ḫotem 1 خُتِم
عربی ḫatm- 1, 2 خَتم- \

منابع

ختم (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2