حیل (حیله)
ریشه «حیل» (ḤYL)؛ چاره، حیله. این واژه تنها 1 بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.
معنای لغوی
حيلة بمعنى چاره است كه شخص در تدبير كارش بآن منتقل ميشود و آن يكنوع تغيّر و انفصال از حال اوّلى است لا يَسْتَطِيعُونَ حِيلَةً وَ لا يَهْتَدُونَ سَبِيلًا نساء: 98 نه بعلاجى قادراند و نه براهى راه مييابند (قاموس قرآن، ج2، ص203).
ساخت‌های صرفی در قرآن
حِیلَة (اسم): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | حِیلَة | حِیلَة | حِیلَة | حيلة بمعنى چاره است كه شخص در تدبير كارش بآن منتقل ميشود و آن يكنوع تغيّر و انفصال از حال اوّلى است لا يَسْتَطِيعُونَ حِيلَةً وَ لا يَهْتَدُونَ سَبِيلًا نساء: 98 نه بعلاجى قادراند و نه براهى راه مييابند. | قاموس قرآن، ج2، ص: 203 | |
| آفروآسیایی | *ḥul- | حل | untie | باز کردن (گره) | ||
| آفروآسیایی | *ḥal-/*ḥil- | حل | go | رفتن | ||
| سامی | *ḥul- | حل | 'untie' | باز کردن (گره) | ||
| سامی | *ḥul- | حل | 'untie' | باز کردن (گره) | ||
| عربی | ḥll | حلل | ||||