تبب (ریشه)
ریشه «تبب» (TBB)؛ بریدن، نابودی. این ریشه جمعا 4 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
تبب: تَبّ و تَبَاب بمعنى خسران و زيان است. راغب زيان مستمرّ، مجمع البيان زيان مؤدّى بر فساد، قاموس نقص و زيان مطلق گفته است: «وَ ما كَيْدُ فِرْعَوْنَ إِلَّا فِي- تَبابٍ» (غافر: 37)، حيله فرعون نيست مگر در زيان (قاموس قرآن، ج1، ص262).
ساخت‌های صرفی در قرآن
تَبَّ (فعل مجرد): 2 بار
تَباب (مصدر): 1 بار
تَتبیب (مصدر باب تفعیل): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | تَبَّ | تَبَّ | تَبَّ | تبب: تَبّ و تَبَاب بمعنى خسران و زيان است راغب زيان مستمرّ، مجمع البيان زيان مؤدّى بر فساد، قاموس نقص و زيان مطلق گفته است وَ ما كَيْدُ فِرْعَوْنَ إِلَّا فِي- تَبابٍ غافر: 37، حيله فرعون نيست مگر در زيان وَ ما زادُوهُمْ غَيْرَ تَتْبِيبٍ هود: 101 بآنها جز خسران نيافزودند | قاموس قرآن، ج1، ص: 262 | |
| آفروآسیایی | *tab- (?) | تب | knife | چاقو | ||
| سامی | ||||||