بهل (ریشه)
ریشه «بهل» (BHL)؛ ابتهال به معنای نفرین کردن است. این ریشه تنها 1 بار در قرآن به‌کار رفته است.
معنای لغوی
بَهل: تضرّع. «ثُمَ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْكاذِبِينَ» (آل عمران: 61) سپس تضرّع كنيم و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم (قاموس قرآن، ج1، ص239).
ساخت‌های صرفی در قرآن
اِبتَهَلَ (فعل باب افتعال): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | اِبتَهَلَ | اِبتَهَلَ | اِبتَهَلَ | بَهل: تضرّع | قاموس قرآن، ج1، ص: 239 | |
| آفروآسیایی | *bihal- | بهل | emphatic speech | سخنرانی تاکیدی | ||
| سامی | *bVhVl- | بهل | curse, pray, implore, speak, say | نفرین کردن، دعا کردن، التماس کردن، صحبت کردن، گفتن | ||
| اکدی | baʔāl- bâl- | بَءَل- بَل- | 'beseech, pray' | التماس، دعا کردن | ||
| عبری | bhl (nif.) | بهل (انفعال) | 'be frightened' | "ترسان بودن" | ||
| آرامی یهودی | bihel | بِهِل | 'frighten' | "ترساندن" | ||
| مهری | behl-īt | بِهل-ِت | 'word, thing' | "کلمه، چیز" | ||
| حرصوصی | behel-ēt | بِهِل-ِت | 'word, thing' | "کلمه، چیز" | ||
| عربی | bhl | بهل | 'promounce a curse', VIII 'implore, beseech' | "نفرین را اعلام کردن"، التماس | ||