بلع (ریشه)
ریشه «بلع» (BLˁ)؛ فرو بردن. این ریشه تنها 1 بار در قرآن آمده است.
معنای لغوی
بَلع: فرو بردن. «وَ قِيلَ يا أَرْضُ ابْلَعِي ماءَكِ» هود: 44. گفته شد اى زمين آبترا فرو بر (قاموس قرآن، ج1، ص: 228).
ساخت‌های صرفی در قرآن
بَلَعَ (فعل مجرد): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | بَلَعَ | بَلَعَ | بَلَعَ | بَلع: فرو بردن | قاموس قرآن، ج1، ص: 228 | |
| آفروآسیایی | *balaʕ- | بلع | eat, swallow | خوردن، قورت دادن | ||
| آفروآسیایی | *balVʕ- | بلع | uvula, larynx | زبان کوچک، حنجره | ||
| سامی | *bVlaʕ- | بلع | 'swallow' 1, 'eat' 2 | "بلع" 1، "خوردن" 2 | ||
| سامی | *balVʕ/ɣ- | بلع | uvula; gullet, gorge | زبان کوچک، گلو، حلق | ||
| عبری | blʕ 1 | بلع | ||||
| آرامی | (Mand) bla 1 | بلَ | ||||
| سریانی | bālaʕtā | بَلَعتَ | 'guttur' | گلو | [Brock 76] | |
| مندایی | balʕuma | بَلعُمَ | 'gullet' | مری، نای | [DM 48]. | |
| گعز | balʕa | بَلعَ | ||||
| مهری | bōla | بُلَ | ||||
| مهری | tǝbǝlōt | تبلُت | 'uvula; tonsil(s); tonsilitis' | زبان کوچک، لوزه (ها)؛ ورم لوزه | [JM 399] | |
| جبالی | tɔbźɔʕɔ́t | تُبضُعَت | 'uvula' 'tonsil' | "زبان کوچک" 'لوزه' | [JJ 269]; cf. mú-blɔɣ | |
| حرصوصی | bōla | بُلَ | ||||
| سقطری | bálḥam | بَلحَم | 'viveur' 'luette' | "ویور" "لوت"؟ | [LS 88] (-ḥ- <-*ʕ-); QALAN.-V téblɛɣɔh | |
| عربی | blʕ | بلع | ||||
| عربی | bulʕum- | بُلعُم- | 'oesophage, canal de déglution' 'long (se dit du cou, d'une encolure longue)' | مری، کانال بلع، طول (گردن، خط بلند گردن) | [BK 1 161]; cf. also ʔa-blaɣ- | |