بغل (ریشه)
ریشه «بغل» (BĠL)؛ استر. این کلمه تنها 1 بار و بهصورت جمع «بِغال» آمده است.
معنای لغوی
بَغل: أستر. جمع آن در قرآن بغال آمده «وَ الْخَيْلَ وَ الْبِغالَ وَ الْحَمِيرَ لِتَرْكَبُوها وَ زِينَةً» نحل: 8 بغل حيوانى است اهلى پدرش الاغ و مادرش اسب است (اقرب الموارد) (قاموس قرآن، ج1، ص: 207).
ساختهای صرفی در قرآن
بِغال (اسم): 1 بار
ریشهشناسی
زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
قرآن | بِغال | بِغال | بِغال | بَغل: أستر | قاموس قرآن، ج1، ص: 207 | |
آفروآسیایی | *baQil- | mule | قاطر | |||
سامی | *baɣ/ḳl- | بغل | mule | قاطر | ||
عربی جنوبی | Sab. bɣl | بغل | 'mule' | "قاطر" | [SD 27]. // Hapax in R 4146/5 hḳnyw ... bɣlm lbɣlh[mw] | |
گعز | baḳl | بَقل | 'mule' | "قاطر" | [LGz. 101]. | |
مهری | baɣlēt | بَغلِت | 'Maultier' | قاطر | [Müller Harsūsi 53] (apud Hein). | |
حرصوصی | beɣelēt | بِغِلِت | 'mule' | "قاطر" | [JH 16]. | |
عربی | baɣl-, fem. baɣal-at- | بَغل-\ بَغَل-َت- | 'mule' | "قاطر" | [BK 1 146], [LA XI 60], baɣɣāl- |