رمم (ریشه)

نسخهٔ تاریخ ‏۱۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۴ توسط Tabasi (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ریشه «رمم» (RMM)؛ پوسیده، فرسوده. این ریشه 2 بار در قرآن کریم آمده است.

معنای لغوی

رميم: استخوان پوسيده. «مَنْ يُحْيِ الْعِظامَ وَ هِيَ‏ رَمِيمٌ‏» يس: 78 (قاموس قرآن، ج3، ص124).

ساخت‌های صرفی در قرآن

رَمیم (صفت فعیل): 2 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن رَمیم رَمیم رَمیم رميم: استخوان پوسيده قاموس قرآن، ج‏3، ص: 123
آفروآسیایی *rVm- رم be bad, be rotten بد بودن، فاسد بودن
سامی *rim- رِم 'be rotten (of bones)' 1, 'be worn, be frayed' 2 پوسیده بودن (استخوان ها)' 1, 'فرسوده شدن, ساییده شدن' 2
عبری rmm 1 رمم
مهری rem 2 رِم
حرصوصی rem 2 رِم
عربی rmm رمم

منابع

رمم (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2