دین (قرض)
ریشه «دَین» (dayn)؛ قرض، وام. این ریشه در این معنا 6 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
دَين: قرض. «مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصِي بِها أَوْ دَيْنٍ ...» نساء: 11 «إِذا تَدايَنْتُمْ بِدَيْنٍ إِلى أَجَلٍ مُسَمًّى فَاكْتُبُوهُ ...» بقره: 282. طبرسى فرموده تداين بمعنى قرض دادن و قرض گرفتن است يعنى: چون بيكديگر قرض داديد و گرفتيد آنرا بنويسيد (قاموس قرآن، ج2، ص379-380).
ساخت‌های صرفی در قرآن
دَین (اسم): 5 بار
تَدایَنَ (فعل باب تفاعل): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | دَین | دَین | دَین | دين: بفتح اوّل قرض | قاموس قرآن، ج2، ص: 379 | |
| آفروآسیایی | *dVw/yVn- | دون | offering | ارائه | ||
| سامی | *dVyVn- | دین | 'give, grant' | "دادن، عطا کردن" | ||
| اکدی | nadān- (idin-) | نَدَن- (ِدِن-) | ||||
| عربی | dyn i,1 | دین ِ\ | ||||