ختم (ریشه)
ریشه «ختم» (H̬TM)؛ مهر زد. این ریشه 7 بار در قرآن آمده است.
معنای لغوی
ختم: مهر زدن. گاهى بنفسه متعدى ميشود و گاهى به «على» (اقرب) وَ أَضَلَّهُ اللَّهُ عَلى عِلْمٍ وَ خَتَمَ عَلى سَمْعِهِ وَ قَلْبِهِ جاثيه: 23 (قاموس قرآن، ج2، ص224).
ساخت‌های صرفی در قرآن
خَتَمَ (فعل مجرد): 5 بار
خاتَم (صفت): 1 بار
خِتام (اسم): 1 بار
مَختوم (اسم مفعول): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | خَتَمَ | خَتَمَ | خَتَمَ | ختم: مهر زدن | قاموس قرآن، ج2، ص: 224 | |
| آفروآسیایی | *ḫatam- (?) | ختم | ring, seal | حلقه، مهر | ||
| سامی | *ḫatm- | ختم | 'ring' 1, 'seal (on a ring)' 2 | "حلقه" 1، "مهر (روی یک حلقه)" 2 | ||
| عبری | ḥotēm 1, 2 | حُتِم \ | ||||
| جبالی | ḫotem 1 | خُتِم | ||||
| حرصوصی | ḫotem 1 | خُتِم | ||||
| عربی | ḫatm- 1, 2 | خَتم- \ | ||||