جمع (ریشه)

ریشه «جمع» (ǦMˁ)؛ گرد آوردن، جمع کردن. این ریشه 129 بار در ساخت‌های مختلف در قرآن کریم تکرار شده است.

معنای لغوی

جمع: گرد آوردن. وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَجَمَعْناهُمْ‏ جَمْعاً (كهف:99). در صور دميده ميشود، پس آنها را بطرز مخصوص گرد آورديم‏ (قاموس قرآن، ج2، ص47).

جَمَعَ (فعل مجرد): 22 بار

جامِع (اسم فاعل): 3 بار

مَجموع (اسم مفعول): 2 بار

جَمع (اسم): 13 بار

جَمیع (صفت فعیل): 53 بار

اَجمَعین (جمع: صفت أفعل): 26 بار

مَجمَع (ظرف): 2 بار

جُمُعَة (علم زمان): 1 بار

اَجمَعَ (فعل باب افعال): 4 بار

اِجتَمَعَ (فعل باب افتعال): 2 بار

مُجتَمِع (اسم فاعل، باب افتعال): 1 بار