اثل (ریشه)

ریشه «اثل» (ˀT̠L)؛ درخت گز. این واژه، تنها 1 بار در قرآن کریم، در آیه 16 سبأ آمده است.

معنای لغوی

أثل بمعنى درخت گز است‏. برهان قاطع می‌نویسد: گز درختى است كه بيشتر در كناره‏ هاى آب و رودخانه رويد (قاموس قرآن، ج1، ص23).

ساخت‌های صرفی در قرآن

أثل (اسم): 1 بار

برای مشاهده تفصیلی آیات، نک: اثل (واژگان)

ریشه‌شناسی

زبان	واژه	آوانگاری		معنا		توضیحات	ارجاع
		فارسی	بین‌المللی	فارسی	انگلیسی
آفروآسیایی باستان
سامی باستان
عبری	אשׁל	اشل	ˀŠL	محکم بودن، ریشه‌دار بودن	be firm, firmly rooted	رابطه با «أثَلَ»: محکم بودن	Gesenius, 79
	אֵשֶׁל	اِشِل	ˀēšel	درخت گز	Tamarisk-tree
آرامی	אַתְלָא	اَتلا	ˀatlā				Gesenius, 79
	אֵשֶׁל	اِشِل	ˀēšel	محکم و ریشه‌دار بودن. 1. درخت گز، نماد قدرت و برجستگی. 2. کشت و زرع، باغ لذت، چادر.	to be firmly rooted 1. tamarisk, symbol of strength and eminence 2. plantation, pleasure-garden, tent		Jastrow, 128
سبائی	ˀT̠L	اثل		درختان گز	tamarisks		Beeston, 9
عربی	أثل اَثَلَ			درخت شوره گز. بن گرفتن، استوار شدن.			مشکور، ج1، ص6 Zammit, 69

منابع

اثل (واژگان)

منابع ریشه شناسی