اثل (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «اثل» (ˀT̠L)؛ درخت گز. این واژه، تنها 1 بار در قرآن کریم، در آیه 16 سبأ آمده است.

معنای لغوی

أثل بمعنى درخت گز است‏. برهان قاطع می‌نویسد: گز درختى است كه بيشتر در كناره‏ هاى آب و رودخانه رويد (قاموس قرآن، ج1، ص23).

ساخت‌های صرفی در قرآن

أثل (اسم): 1 بار

برای مشاهده تفصیلی آیات، نک: اثل (واژگان)

ریشه‌شناسی

زبان واژه آوانگاری معنا توضیحات ارجاع
فارسی بین‌المللی فارسی انگلیسی
آفروآسیایی باستان
سامی باستان
عبری אשׁל اشل ˀŠL محکم بودن، ریشه‌دار بودن be firm, firmly rooted رابطه با «أثَلَ»: محکم بودن Gesenius, 79
אֵשֶׁל اِشِل ˀēšel درخت گز Tamarisk-tree
آرامی אַתְלָא اَتلا ˀatlā Gesenius, 79
אֵשֶׁל اِشِل ˀēšel محکم و ریشه‌دار بودن.

1. درخت گز، نماد قدرت و برجستگی.

2. کشت و زرع، باغ لذت، چادر.

to be firmly rooted

1. tamarisk, symbol of strength and eminence

2. plantation, pleasure-garden, tent

Jastrow, 128
سبائی ˀT̠L اثل درختان گز tamarisks Beeston, 9
عربی أثل

اَثَلَ

درخت شوره گز.

بن گرفتن، استوار شدن.

مشکور، ج1، ص6

Zammit, 69

منابع

اثل (واژگان)

منابع ریشه شناسی