ویراستار
۲٬۱۹۵
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «'''ریشه «اشر»''' (ˀŠR)؛ شرور. این ریشه 2 بار در قرآن به شکل صفت «أشِر» آمده است. == معنای لغوی == اَشِر: (بر وزن كتف) خود پسند. متكبر. طاغى. راغب گويد آن شدت بطر است. بطر: طغيان و خود گم كردنى كه از وفور نعمت و قدرت ناشى ميشود. «بَلْ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٌ....» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|