کرب (ریشه)
ریشه «کرب» (KRB)؛ خواستن، رنج. این ریشه 4 بار در قرآن کریم آمده است.
معنای لغوی
كرب: اندوه شديد. راغب و جوهرى قيد شدّت را افزودهاند ولى قاموس حزن مسلّط بر نفس گفته و در اقرب آمده: «كربه الغّمّ: اشتدّ عليه».
قُلِ اللَّهُ يُنَجِّيكُمْ مِنْها وَ مِنْ كُلِ كَرْبٍ انعام: 64. بگو: خدا شما را از آن و از هر اندوه ديگر نجات ميدهد وَ نَجَّيْناهُ وَ أَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ صافات: 76. اگر كرب حزن شديد باشد وصف آن با عظيم نهايت شدّت را ميرساند (قاموس قرآن، ج6، ص99).
ساختهای صرفی در قرآن
کَرب (اسم): 4 بار
ریشهشناسی
زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
قرآن | کَرب | کَرب | کَرب | كرب: اندوه شديد | قاموس قرآن، ج6، ص: 99 | |
آفروآسیایی | *kVrVb- | کرب | ask | پرسیدن | ||
سامی | *kVrVb- | کرب | 'ask, request' 1, 'blessing, prayer' 2 | «پرسیدن، درخواست» 1، «برکت، دعا» 2 | ||
اکدی | karābu, ikribu 2 | کَرَبُ\ ِکرِبُ |
آیا کرب (درخواست، دعا، برکت) به کرب (بلا و اندوه) ربط دارد؟
رابطه خواستن - رنج؟ «خواستن رنج است!»