عفاف: تفاوت میان نسخه‌ها

عفاف به معنای خودپرهیزی و خودنگهداری، امری درونی و از ملکات اخلاقی است. بنابراین حقیقت عفاف امری درونی و به معنای تقوا و خودنگهداری است که از عفاف در اندیشه و فکر شروع و به عفت در گفتار و کردار و‌ رفتار منتهی می‌شود و می‌توان گفت که قطعا بدون عفت در اندیشه و فکر، عفت در گفتار و کردار و رفتار هم نخواهد بود.<ref>[https://zanjan.iqna.ir/fa/news/3983437/%D8%AF%D8%B3%D8%AA%DB%8C%D8%A7%D8%A8%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%AC%D8%A7%D9%85%D8%B9%D9%87-%D8%B9%D9%81%DB%8C%D9%81-%D8%A8%D8%A7-%D8%AA%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%85-%D9%88-%D8%AA%D8%B1%D8%A8%DB%8C%D8%AA-%D9%85%D8%AD%D9%82%D9%82-%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%D8%B4%D9%88%D8%AF-%D8%AD%D8%A7%DA%A9%D9%85%DB%8C%D8%AA-%D9%81%DB%8C%D9%84%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86%DA%AF-%D9%86%D8%AA%D8%A7%DB%8C%D8%AC-%D9%85%D9%86%D9%81%DB%8C-%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%AF دستیابی به جامعه عفیف با تعلیم و تربیت محقق می‌شود / حاکمیت فیلترینگ نتایج منفی دارد]</ref>

در تفکر اسلامی، عفاف واژه‌ای با بار معنایی خاص برگرفته از آیات و روایات و گونه‎ای منش است همراه با کنش رفتاری و گفتاری. شهید مطهری در تعریف عفاف می‌گوید: «عفت حالتی نفسانی است، به معنی رام بودن قوه شهوانی تحت حکومت عقل و ایمان، تحت تاثیر قوه شهوانی نبودن. با تأمل در منابع اسلامی درمی‏یابیم که عفاف همان صفت درونی ملکه نفسانی است که منشأ تقوای درونی می‎شود، یعنی تقوای بیرونی، تجلی عفاف درونی است و عفاف به منزله یک قوه بازدارنده از افراط است که وقتی به صورت ملکه‌ای در درون درآمد، حاکمیتش در بیرون نیز ظاهر می‎شود».<ref>[https://orumiyeh.iqna.ir/fa/news/3353678/%D9%85%D9%87%D9%85%E2%80%8E%D8%AA%D8%B1%DB%8C%D9%86-%D8%B9%D8%A7%D9%85%D9%84-%D8%B9%D9%81%D8%A7%D9%81-%D9%BE%D8%A7%DB%8C%D8%A8%D9%86%D8%AF%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%A7%D8%B9%D8%AA%D9%82%D8%A7%D8%AF%D8%A7%D8%AA-%D9%85%D8%B0%D9%87%D8%A8%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D8%AA مهم‎ترین عامل عفاف پایبندی به اعتقادات مذهبی است]</ref>