لهب (ریشه)
ریشه «لهب» (LHB)؛ شعله آتش. این ریشه 3 بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.
معنای لغوی
لهب: شعله. مشتعل شدن آتش.
اسم و مصدر هر دو آمده است، بمعنى غبار برخاسته نيز آيد لا ظَلِيلٍ وَ لا يُغْنِي مِنَ اللَّهَبِ مرسلات: 31. نه گوار است و نه از شعله آتش باز دارد.
تَبَّتْ يَدا أَبِي لَهَبٍ وَ تَبَّ. ما أَغْنى عَنْهُ مالُهُ وَ ما كَسَبَ. سَيَصْلى ناراً ذاتَ لَهَبٍ مسد: 1- 3.
ابو لهب عموى حضرت رسول صلّى اللّه عليه و آله است و او را بقولى براى زيبائيش ابو لهب ميگفتند و دو گونهاش گوئى شعله ميكشيدند. بنا بر اين قرآن كنيه مشهور او را آورده و عنوان كرده است. بقول بعضى غرض از ابو لهب گفتن تحكم و اثبات آتش است براى او، الميزان اين قول را پسنديده است (قاموس قرآن، ج6، ص209).
ساخت‌های صرفی در قرآن
لَهَب (اسم): 3 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | لَهَب | لَهَب | لَهَب | لهب: شعله | قاموس قرآن، ج6، ص: 209 | |
| آفروآسیایی | *lVhab- | لهب | burn, be hot | سوختن، گرم بودن | ||
| آفروآسیایی | *lVb- | لب | ashes | خاکستر | ||
| سامی | *lahab- ~ *lVhab- | لهب | 'flame' 1, 'fever' 2, 'burn, be bright' 2 | "شعله" 1، "تب" 2، "سوختن، روشن بودن" 2 | ||
| سامی | *ʔVlVm- | ءلم | 'approach' | 'نزدیک شدن و دسترسی' | ||
| اکدی | laʔbu 1, 2 | لَءبُ \ | ||||
| عبری | lahab, lähābā 1, lhb 2 | لَهَب\ لَهَبَ \ لهب | ||||
| آرامی یهودی | lhbwtʔ 1 | لهبوتء | ||||
| گعز | lhb 2 | لهب | ||||
| عربی | lhb | لهب |