سلوی (ریشه)

از قرآن پدیا

ریشه «سلوی» (salwā)؛ بلدرچین. این واژه 3 بار در قرآن کریم به‌کار رفته است.

معنای لغوی

سلوى: بلدرچين. در اقرب گويد: پرنده‏ايست سفيد مثل پرنده سمانى مفرد آن سلواة است.

«وَ ظَلَّلْنا عَلَيْكُمُ الْغَمامَ وَ أَنْزَلْنا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوى‏ ...» بقره: 57. اين كلمه در آيه 160 اعراف و 80 طه نيز آمده است.

ساخت‌های صرفی در قرآن

سَلوَی (اسم): 3 بار

ریشه‌شناسی

زبان لفظ لفظ با آوانویسی عربی معنای انگلیسی معنای فارسی توضیح منبع
قرآن سَلوَی سَلوَی سَلوَی سلوى: بلدرچين قاموس قرآن، ج‏3، ص: 318
آفروآسیایی
سامی *SVlw- سلو quail بلدرچین
عبری ŝǝlāw (ŝlyw) شلَو (شلیو) 'quail' 'بلدرچین' [KB 1331], pB. sǝlāw [Ja. 994], ŝǝlāw
آرامی Sam. slwy   سلوی 'quail' 'بلدرچین' [Tal 590].
آرامی یهودی sǝlāw سلَو 'quail' 'بلدرچین' [Ja. 994], [Levy WTM III 531], slwwy
سریانی salway سَلوَی 'coturnices (pl.)' بلدرچین [Brock. 476], [PS 2641].
سقطری šílhi شِلهِ 'nom d'oiseau' نام پرنده [LS 417].
عربی salwā (coll., unit. salwāt) سَلوَ (\  سَلوَت) 'caille' بلدرچین' [BK 1 1132], [LA XIV 395].

منابع

سلو (واژگان)

منابع ریشه شناسی 2