دیوان‌سالاران، مدیران، ویراستار
۴٬۸۳۱
ویرایش
فرهنگنامه ریشه‌شناختی واژگان قرآن چیست؟ (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۴
، ۳ دسامبر ۲۰۲۳بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Parsaeiyan (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Semitic language.jpg|بندانگشتی]] | |||
'''«فرهنگنامه ریشه‌شناختی واژگان قرآن»؛'''<ref>Etymological Dictionary of Quranic Vocabularies</ref> یک فرهنگ واژگانی است که در آن، ریشه‌های ثلاثی به‌کاررفته در قرآن کریم، بر حسب ترتیب الفبا فهرست شده و هر ریشه، با استفاده از روش «ریشه‌شناسی»<ref>Etymology</ref> مورد مطالعه قرار گرفته است. ریشه‌شناسی، روشی است که در زبان‌شناسی تاریخی، برای رصد تحولات یک واژه در هر دو جنبه لفظ و معنا، مورد استفاده قرار می‌گیرد. | '''«فرهنگنامه ریشه‌شناختی واژگان قرآن»؛'''<ref>Etymological Dictionary of Quranic Vocabularies</ref> یک فرهنگ واژگانی است که در آن، ریشه‌های ثلاثی به‌کاررفته در قرآن کریم، بر حسب ترتیب الفبا فهرست شده و هر ریشه، با استفاده از روش «ریشه‌شناسی»<ref>Etymology</ref> مورد مطالعه قرار گرفته است. ریشه‌شناسی، روشی است که در زبان‌شناسی تاریخی، برای رصد تحولات یک واژه در هر دو جنبه لفظ و معنا، مورد استفاده قرار می‌گیرد. | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۱: | ||
بخش چهارم مدخل، بخشی اصلی آن بوده و «'''ریشه‌شناسی'''» نام دارد. در این بخش، جدولی از نظیرهای ریشه مذکور در زبان‌های گوناگون سامی ارائه می‌شود. این جدول دارای ردیف‌ها و ستون‌هایی است که توضیح آن‌ها در ادامه آمده است. | بخش چهارم مدخل، بخشی اصلی آن بوده و «'''ریشه‌شناسی'''» نام دارد. در این بخش، جدولی از نظیرهای ریشه مذکور در زبان‌های گوناگون سامی ارائه می‌شود. این جدول دارای ردیف‌ها و ستون‌هایی است که توضیح آن‌ها در ادامه آمده است. | ||
ستون اول، | ستون اول، «'''زبان'''»های سامی را در بر دارد. این زبان‌ها شامل عبری، اوگاریتی، آرامی، سریانی، مندایی، فنیقی، اکدی/آشوری، حبشی و سبائی هستند و در انتها عربی نیز آورده شده است. البته زبان‌های دیگری نیز در خانواده سامی جای دارند که از اهمیت کمتری نسبت به این موارد برخوردارند و لذا در این مرحله، از آن‌ها صرف‌نظر شده است. دو سطر اول از این ستون، به زبان سامی باستان (ح 6000 سال پیش) و آفروآسیایی باستان (ح 12000 سال پیش) تعلق دارد که به ترتیب مادر و مادربزرگ زبان عربی و سایر زبان‌های سامی هستند و به دوره پیش از جداشدن و استقلال زبان‌های سامی مربوط می‌شوند. دانستن صورت و معنای ریشه در این زبان‌های باستانی، گامی مهم برای دست‌یابی به معنای اولیه و اصیل ریشه است. | ||
ستون دوم، | ستون دوم، «'''واژه'''» را نشان می‌دهد. در این ستون، واژه یا ریشه مذکور، به‌همان صورتی که در زبان مشخص‌شده کاربرد دارد، آورده می‌شود. در زبان‌های عبری، آرامی وسریانی، واژه با الفبای اصلی همین زبان‌ها آورده شده و در سایر زبان‌ها نیز واژه با الفبای آوانگاری نگاشته شده است. تمام واژه ها به همان شکلی که فرهنگ لغت آن زبان ارائه نموده، آورده شده است. | ||
ستون سوم، آوانگاری واژه است. برای سهولت تلفظ و دسترسی مخاطبان فارسی زبان، واژه‌ها هم با الفبای فارسی و هم الفبای بین‌المللی آوانگاری (<ref>International Phonetic Alphabet</ref>IPA)، آوانگاری شده‌اند. | ستون سوم، «'''آوانگاری'''» واژه است. برای سهولت تلفظ و دسترسی مخاطبان فارسی زبان، واژه‌ها هم با الفبای فارسی و هم الفبای بین‌المللی آوانگاری (<ref>International Phonetic Alphabet</ref>IPA)، آوانگاری شده‌اند. | ||
ستون بعدی، | ستون بعدی، «'''معنا'''» یا معانی واژه را نشان می‌دهد. منابعی که برای یافتن معنای ریشه‌ها مورد استفاده قرار گرفته‌اند، عمدتا به زبان انگلیسی و گاه به زبان‌های آلمانی، فرانسوی یا لاتین هستند. به‌همین منظور، ابتدا معنا به زبان اصلی و مطابق با آنچه در منبع درج شده، آورده می‌شود و در کنار آن، ترجمه به زبان فارسی نیز ارائه می‌گردد. | ||
بخش | بخش «'''توضیحات'''»، برای افزودن نکات تکمیلی خواهد بود. در این قسمت، گاه ارتباط ریشه با ریشه‌ای دیگر، کاربرد ریشه در بابی خاص، وام‌گیری زبان مذکور از زبانی دیگر و هر آنچه که نیازمند یادآوری باشد، مطابق با آنچه در منبع ارجاعی آمده ، تذکر داده می‌شود. | ||
ستون آخر جدول، به | ستون آخر جدول، به «'''ارجاع'''» اختصاص دارد. در این ستون، نام منبعی که برای زبان مورد نظر استفاده شده، آورده می‌شود و به صفحه‌ای که ریشه یا واژه مذکور در آن آمده، ارجاع داده می‌شود. این منابع و آدرس کتابشناختی کامل آن‌ها، در لینک «[[منابع ریشه شناسی|منابع ریشه‌شناسی]]»، که در بخش منابع هر مدخل نیز آورده شده، قابل دسترس است. | ||
در انتها باید توجه داشت، گاه یک ریشه ثلاثی در قرآن کریم، دارای دو یا چند معنای متفاوت است. اگر ریشه مذکور، در زبان‌های سامی نیز دارای صورت‌های لفظی متفاوت یا معانی نامرتبط باشد، این موارد در قالب مداخل جداگانه‌ای آورده شده و هر ریشه با قرار دادن معنای آن در پرانتز، از ریشه دیگر تفکیک می‌گردد؛ مانند ریشه «دبر» که به سه مدخل دبر (سخن)، دبر (هدایت) و دبر (پشت) تفکیک شده و هر ریشه-معنا، جداگانه ریشه‌شناسی شده است. اما اگر در زبان‌های سامی نیز ریشه مذکور یکسان بوده و معانی آن مرتبط با هم دانسته شده باشد، آنگاه همگی ذیل یک مدخل آورده می‌شوند. | در انتها باید توجه داشت، گاه یک ریشه ثلاثی در قرآن کریم، دارای دو یا چند معنای متفاوت است. اگر ریشه مذکور، در زبان‌های سامی نیز دارای صورت‌های لفظی متفاوت یا معانی نامرتبط باشد، این موارد در قالب مداخل جداگانه‌ای آورده شده و هر ریشه با قرار دادن معنای آن در پرانتز، از ریشه دیگر تفکیک می‌گردد؛ مانند ریشه «دبر» که به سه مدخل دبر (سخن)، دبر (هدایت) و دبر (پشت) تفکیک شده و هر ریشه-معنا، جداگانه ریشه‌شناسی شده است. اما اگر در زبان‌های سامی نیز ریشه مذکور یکسان بوده و معانی آن مرتبط با هم دانسته شده باشد، آنگاه همگی ذیل یک مدخل آورده می‌شوند. | ||