سوره ابراهیم

نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۲۵ توسط Kazemi (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''سوره ابراهیم؛''' چهاردهمین سوره قرآن کریم به نام «ابراهیم» نامگذاری شده است. این سوره که ۵۲ آیه دارد و در جزء سیزدهم قرآن جای گرفته، یکی از سوره‌های مکی است و هفتاد و دومین سوره‌ای است که بر پیامبر(ص) نازل شده است. == معرفی سوره == چهاردهمین سور...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

سوره ابراهیم؛ چهاردهمین سوره قرآن کریم به نام «ابراهیم» نامگذاری شده است. این سوره که ۵۲ آیه دارد و در جزء سیزدهم قرآن جای گرفته، یکی از سوره‌های مکی است و هفتاد و دومین سوره‌ای است که بر پیامبر(ص) نازل شده است.

معرفی سوره

چهاردهمین سوره قرآن کریم به نام «ابراهیم» نامگذاری شده است. این سوره که ۵۲ آیه دارد و در جزء سیزدهم قرآن جای گرفته، یکی از سوره‌های مکی است و هفتاد و دومین سوره‌ای است که بر پیامبر(ص) نازل شده است. علت نامگذاری این سوره به نام ابراهیم، بیان سرگذشت ابراهیم نبی(ع) است. هرفردی بخواهد حضرت ابراهیم(ع) را با معرفی قرآن بشناسد، در اولین مرحله، این سوره است که او را به ‏سوی خود می‌کشاند. سوره‌‏ای که تنها با نام ابراهیم خوانده می‏‌شود، اين پيامبر الهی را با دعاهایش شناسانده است و این تنها سوره‌‏ای است در میان سوره‏‌های قرآن کریم که در یادکرد ابراهیم دعاهای او را آورده است که جزو دعاهای خاص قرآن کریم محسوب می‌شود.[۱]

محتوای سوره

فضایل سوره

منابع

خبرگزاری ایکنا

ارجاعات