رانت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''رانت'''؛ درآمد بدون کار و تولید و حاصلِ سوء استفاده‌ از نفوذ سیاسی و اقتصادی. رانت خواران افرادی هستند که بدون انجام کار مفید و حتی گاه با انجام کارهای مضر برای اقتصاد کشور، در ازای پرداخت رشوه یا با پارتی بازی به امتیازنامه های انحصاری (مانند دریافت مجوز موردی برای سهمیه های وارداتی) و  هرگونه امتیازات دولتی خارج از برگزاری مناقصه و... دست می یابند. در علم اقتصاد، رانت خواهی به معنای تلاش برای افزودن سهم شخص از ثروت موجود بدون خلق ثروت جدید است. رانت خواهی منجر به کم شدن بهره‌وری اقتصادی از طریق تخصیص منابع ضعیف، کاهش ایجاد ثروت واقعی، از دست رفتن درآمد دولت، افزوده شدن نابرابری در درآمد و احتمالاً نابودی سرمایه ملی می‌شود چراکه انگیزه کارآفرینی، تولید واقعی و ارج گذاشتن به خلاقیت در جامعه را از بین می برد. دین اسلام بدان جهت که رانت‌خواری در واقع تسلط انحصاری ثروتمندان بر اقتصاد و اموال مردم است آن را مردود شمرده است. شفاف سازی ساختارهای اقتصادی دولت از راهکارهای مهم در جهت جلوگیری از شکل‌گیری رانت در کشور به حساب می‌آید.

رانت در لغت به معنای کرایه و اجاره گرفتن چیزی است و در اصطلاح عبارت است از درآمدی خارج از عرصه فعالیت‌های مولد اقتصادی که به لحاظ مفهومی، امکان سرایت به حوزه های دیگر را نیز دارد. رانت در ساده ترین معنا، سوء استفاده از فرصت ها و امکانات جامعه است. رانت به ثروت بادآورده و به هر پرداختی گفته می شود که بیشتر از ارزش واقعی محصول یا خدمت باشد.