آیه 206 سوره بقره
وَإِذَا قِيلَ لَهُ ٱتَّقِ ٱللَّهَ أَخَذَتْهُ ٱلْعِزَّةُ بِٱلْإِثْمِ فَحَسْبُهُۥ جَهَنَّمُ وَلَبِئْسَ ٱلْمِهَادُ
| << آیه قبل | مشاهده آیه در سوره | آیه بعد >> |
ترجمه مکارم شیرازی
و هنگامی که به آنها گفته شود: «از خدا بترسید!» (لجاجت آنان بیشتر می‌شود)، و لجاجت و تعصب، آنها را به گناه می‌کشاند. آتش دوزخ برای آنان کافی است؛ و چه بد جایگاهی است!
ترجمه انصاریان
و چون به او گویند: از خدا پروا کن، غرور و سرسختی و تعصّب و لجاجت، او را به گناه وا می‌دارد؛ پس دوزخ او را بس است، و یقیناً بد جایگاهی است. (۲۰۶)
ترجمه فولادوند
و هنگامي كه به آنها گفته شود: «از خدا بترسيد!» (لجاجت آنان بيشتر ميشود)، و لجاجت و تعصب، آنها را به گناه ميكشاند. آتش دوزخ براي آنان كافي است، و چه بد جايگاهي است. (۲۰۶)ترجمه الهی قمشه‌ای
و چون او را (به نصیحت) گویند: از خدا بترس، خودپسندی او را به بدکاری برانگیزد (و پند نشنود). جهنّم او را کفایت کند که آرامگاه بدی است. (۲۰۶)معانی کلمات جدید
(اتَّقِ = پارسايی پيشه كن) ( جَهَنَّم = جهنم) ( عِزَّة = پيروزی، خودبزرگ بينی، بزرگواری، جاه و جلال) ( مِهاد = آرامگاه، زيرانداز)