آیه 17 سوره بقره
مَثَلُهُمْ كَمَثَلِ ٱلَّذِى ٱسْتَوْقَدَ نَارًا فَلَمَّآ أَضَآءَتْ مَا حَوْلَهُۥ ذَهَبَ ٱللَّهُ بِنُورِهِمْ وَتَرَكَهُمْ فِى ظُلُمَٰتٍ لَّا يُبْصِرُونَ
| << آیه قبل | مشاهده آیه در سوره | آیه بعد >> |
ترجمه مکارم شیرازی
آنان [= منافقان] همانند کسی هستند که آتشی افروخته (تا در بیابان تاریک، راه خود را پیدا کند)، ولی هنگامی که آتش اطراف او را روشن ساخت، خداوند (طوفانی می‌فرستد و) آن را خاموش می‌کند؛ و در تاریکیهای وحشتناکی که چشم کار نمی‌کند، آنها را رها می‌سازد.
ترجمه انصاریان
سرگذشت آنان مانند کسانی است که [در شب بسیار تاریک بیابان] آتشی افروختند [تا در پرتو آن خود را از خطر نجات دهند]، چون آتش پیرامونشان را روشن ساخت، خدا [به وسیله توفانی سهمگین] نورشان را خاموش کرد و آنان را در تاریکی‌هایی که مطلقاً نمی‌دیدند واگذاشت. (۱۷)
ترجمه فولادوند
مثل آنان همچون مثل كسانى است كه آتشى افروختند و چون پيرامون آنان را روشنايى داد خدا نورشان را برد و در ميان تاريكيهايى كه نمى بينند رهايشان كرد (۱۷)ترجمه الهی قمشه‌ای
مثل ایشان مانند کسی است که آتشی بیفروزد، و همین که روشن کند پیرامون او را، خدا روشنی آنان را ببرد و رها کند ایشان را در تاریکی‌یی که هیچ نبینند. (۱۷)معانی کلمات جدید
(اَضاءَتْ = روشن كرد) ( اَلَّذی = آنكه، كسی كه) ( اسْتَوْقَدَ = آتش افروخت) ( تَرَکَ = رها كرد، ترک كرد) ( حَوْل = اطراف) ( ذَهَبَ = رفت، برد) ( ظُلُمات = تاريكيها) ( لَمّا = زمانی كه، هنوز) ( لا/ما يُبْصِرونَ = نمی بينند) ( مَثَل = سرنوشت، داستان، مثل، مانند، صفت، حديث، عبرت) ( نار = آتش، دوزخ) ( نور = روشنايی، نور)