آیه 17 سوره ابراهیم

يَتَجَرَّعُهُۥ وَلَا يَكَادُ يُسِيغُهُۥ وَيَأْتِيهِ ٱلْمَوْتُ مِن كُلِّ مَكَانٍ وَمَا هُوَ بِمَيِّتٍ وَمِن وَرَآئِهِۦ عَذَابٌ غَلِيظٌ

ترجمه مکارم شیرازی

بزحمت جرعه جرعه آن را سرمی‌کشد؛ و هرگز حاضر نیست به میل خود آن را بیاشامد؛ و مرگ از هرجا به سراغ او می‌آید؛ ولی با این همه نمی‌میرد! و بدنبال آن، عذاب شدیدی است!

ترجمه انصاریان

آن را [به سختی و مشقت] جرعه جرعه می‌نوشد، [و به خواست خود حاضر به نوشیدن نیست، بلکه به زور و جبر در گلویش می‌ریزند،] و [او] نمی‌تواند آن را به [آسانی] فرو برد، و مرگ از هر طرف به او رو می‌کند، ولی مردنی نیست، و عذابی سخت و انبوه به دنبال اوست. (۱۷)

ترجمه فولادوند

به زحمت جرعه جرعه آنرا سر ميكشد و هرگز به ميل خود حاضر نيست آنرا بياشامد و مرگ از هر مكاني به سراغ او مي‏آيد، ولي با اينهمه نميميرد! و بدنبال آن عذاب شديدي است. (۱۷)

ترجمه الهی قمشه‌ای

که آن آب پلید را جرعه جرعه می‏آشامد و هیچ گوارای او نشود، و از هر جانب مرگ به وی روی آور شود ولی نمیرد و فراروی او عذابی سخت خواهد بود. (۱۷)

معانی کلمات جدید

(لا يَكادُ = نزديک نيست) ( لا يُسيغُ = فرو نمی برد) ( يَتَجَرَّعُ = جرعه جرعه می‌آشامد)