آیه 16 سوره انفال

از قرآن پدیا
وَمَن يُوَلِّهِمْ يَوْمَئِذٍ دُبُرَهُۥٓ إِلَّا مُتَحَرِّفًا لِّقِتَالٍ أَوْ مُتَحَيِّزًا إِلَىٰ فِئَةٍ فَقَدْ بَآءَ بِغَضَبٍ مِّنَ ٱللَّهِ وَمَأْوَىٰهُ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ ٱلْمَصِيرُ
<< آیه قبل مشاهده آیه در سوره آیه بعد >>

ترجمه مکارم شیرازی

و هر کس در آن هنگام به آنها پشت کند -مگر آنکه هدفش کناره‌گیری از میدان برای حمله مجدد، و یا به قصد پیوستن به گروهی (از مجاهدان) بوده باشد- (چنین کسی) به غضب خدا گرفتار خواهد شد؛ و جایگاه او جهنم، و چه بد جایگاهی است!

ترجمه انصاریان

و هر کس در آن موقعیت به آنان پشت کند [و بگریزد] سزاوار خشمی از سوی خدا شود و جایگاهش دوزخ است ودوزخ بازگشت گاه بدی است مگر [اینکه گریزش برای انتخاب محلی دیگر] جهت ادامه نبرد بادشمن، یا پیوستن به گروهی [تازه نفس از مجاهدان برای حمله به دشمن] باشد. (۱۶)

ترجمه فولادوند

و هر كس در آن هنگام به آنها پشت كند - مگر در صورتي كه هدفش ‍ كناره گيري از ميدان براي حمله مجدد و يا به قصد پيوستن به گروهي (از مجاهدان) بوده باشد - (چنين كسي) گرفتار غضب پروردگار خواهد شد و ماواي او جهنم و چه بد جايگاهي است. (۱۶)

ترجمه الهی قمشه‌ای

و هر که در روز جنگ به آن‌ها پشت نماید و فرار کند به طرف غضب و خشم خدا روی آورده و جایگاهش دوزخ که بدترین منزل است خواهد بود مگر آن‌که از میمنه به میسره و یا از قلب به جناح برای مصالح جنگی رود یا از فرقه‏ای به یاری فرقه‏ای دیگر شتابد. (۱۶)

معانی کلمات جدید

(دُبُر = پشت، عقب) ( مُتَحَرِّفًا = كناره جو، كسی كه به يک سمت ميل كند) ( مُتَحَيِّزًا = جای گيرنده، پناه جو) ( يُوَلِّ = پشت كند)