آیه امن یجیب: تفاوت میان نسخه‌ها

۸۰۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳ مهٔ ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی ««أَمَّن یُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَكْشِفُ السُّوءَ»دعا به عنوان يك امر فطری باعث می‌شود كه انسان يك توجه خاص به مبدأ خود داشته باشد. انسان در گرفتاری‌ها به خالق مطلق رو می‌آورد و درخواست حل مشكل و نجات از مصيبت‌ها از خالق خود د...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
«أَمَّن یُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَكْشِفُ السُّوءَ»دعا به عنوان يك امر فطری باعث می‌شود كه انسان يك توجه خاص به مبدأ خود داشته باشد. انسان در گرفتاری‌ها به خالق مطلق رو می‌آورد و درخواست حل مشكل و نجات از مصيبت‌ها از خالق خود دارد.
'''آیه امن یجیب'''؛ قسمتی از آیه شریفه «اَمَّن یُّجیبُ المُضطَرَّ اِذا دَعاهُ وَ یَکشِفُ السُّوءَ وَ یَجعَلُکُم خُلَفاءَ الاَرضِ ءَاِلهٌ مَّعَ اللهِ قَلیلاً مَا تَذَکَّرُونَ» شصت و دوم سوره مبارکه نمل است که افراد برای اجابت دعای خود در مواقع گوناگون رهایی و خروج از مشکلات، گرفتاری و غم و اندوه و بیماری بدان رجوع می‌نمایند.
 
== شرایط اجابت دعا ==
دعا به عنوان يك امر فطری موجب توجه انسان ي به مبدأ خود می‌شود انسان در گرفتاری‌ها به خالق مطلق رو می‌آورد و درخواست حل مشكل و نجات از مصيبت‌ها از خالق خود دارد. آیه امن یجیب راهی برای خروج از مشکلات و موانع به شمار آمده است. به منظور تحقق این مهم، در آیه دو شرط اضطرار و قطع امید از دیگران قرار داده شده است.


== اضطرار شرط اجابت دعا ==
== اضطرار شرط اجابت دعا ==
خط ۶: خط ۹:
== انقطاع دعاکننده از دیگر اسباب ==
== انقطاع دعاکننده از دیگر اسباب ==
نکته دیگر در آیه عبارت «اذا دعاه» است. این عبارت مقدمه‌‌ای برای توحید الهی است. «اذا دعاه» دلالتی است بر اینکه یگانه مدعو ما باید خداوند یگانه باشد؛ یعنی وقتی ما الله - سبحانه و تعالی - را تنها مدعو و مورد دعای خود قرار دهیم، آن زمانی است که ما قید این شرط  را به سرانجام رسانده‌ایم؛‌ یعنی به نوعی از تمام علل و اسباب دیگر منقطع می‌شویم و به یگانه پروردگار خود تعلق پیدا می‌کنیم. این زمانی است که شرط «اذ دعاه» را رعایت کرده‌ایم. این آیه از ابتدا تا انتهای آن، بیانگر مقدمه وحدانیت الهی را با محوریت دعا است، لذا اضطرار حقیقی وقتی شکل می‌گیرد که حقیقتا داعی، خواسته خود را به حقه اظهار می‌کند و گام بعدی «اذا دعاه» است، یعنی زمانی که قلب داعی و سائل، از هر اسباب و علل دیگر انقطاع پیدا کند و به پرودگار متصل شود.<ref>[https://iqna.ir/0060AY امن يجيب؛ دعای هميشه مستجاب]</ref><ref>[https://iqna.ir/008ZHA انقطاع كامل از ماسوی‌الله؛ راز استجابت دعای مضطر]</ref>
نکته دیگر در آیه عبارت «اذا دعاه» است. این عبارت مقدمه‌‌ای برای توحید الهی است. «اذا دعاه» دلالتی است بر اینکه یگانه مدعو ما باید خداوند یگانه باشد؛ یعنی وقتی ما الله - سبحانه و تعالی - را تنها مدعو و مورد دعای خود قرار دهیم، آن زمانی است که ما قید این شرط  را به سرانجام رسانده‌ایم؛‌ یعنی به نوعی از تمام علل و اسباب دیگر منقطع می‌شویم و به یگانه پروردگار خود تعلق پیدا می‌کنیم. این زمانی است که شرط «اذ دعاه» را رعایت کرده‌ایم. این آیه از ابتدا تا انتهای آن، بیانگر مقدمه وحدانیت الهی را با محوریت دعا است، لذا اضطرار حقیقی وقتی شکل می‌گیرد که حقیقتا داعی، خواسته خود را به حقه اظهار می‌کند و گام بعدی «اذا دعاه» است، یعنی زمانی که قلب داعی و سائل، از هر اسباب و علل دیگر انقطاع پیدا کند و به پرودگار متصل شود.<ref>[https://iqna.ir/0060AY امن يجيب؛ دعای هميشه مستجاب]</ref><ref>[https://iqna.ir/008ZHA انقطاع كامل از ماسوی‌الله؛ راز استجابت دعای مضطر]</ref>
== منابع ==
خبرگزاری ایکنا
== ارجاعات ==
ویراستار
۵۱۹

ویرایش