خبأ (ریشه)
ریشه «خبأ» (H̬Bˀ)؛ پوشیده. این واژه تنها 1 بار در قرآن به کار رفته است.
معنای لغوی
خبء: پوشيده. نهان (اقرب) راغب گويد: هر ذخيره شده پوشيده را خبأ گويند. أَلَّا يَسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي يُخْرِجُ الْخَبْءَ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ يَعْلَمُ ما تُخْفُونَ وَ ما تُعْلِنُونَ نمل: 25 شيطان اعمالشان را بر آنان آراسته تا خدائى را كه در آسمانها و زمين نهان را آشكار ميكند و آنچه پنهان ميكنيد و آشكار ميداريد ميداند، سجده نكنند (قاموس قرآن، ج2، ص217).
ساخت‌های صرفی در قرآن
خَبء (اسم): 1 بار
ریشه‌شناسی
| زبان | لفظ | لفظ با آوانویسی عربی | معنای انگلیسی | معنای فارسی | توضیح | منبع |
| قرآن | خَبا | خَبا | خَبا | خبء: پوشيده | قاموس قرآن، ج2، ص: 217 | |
| آفروآسیایی | *ḫub- | خب | hole, pit | حفره، گودال | ||
| سامی | *ḫabb- | خبب | 'pit' | "گودال" | ||
| اکدی | ḫabbu | خَببُ | ||||