سوره ذاریات(متن و ترجمه): تفاوت میان نسخه‌ها

سوگند به بادهای افشان کننده [که ابرهای باران زا و گرده های نرینه و مادینه گیاهان را می افشانند.] (۱)<p></P>

==2==

سوگند به ابرهایی که بار سنگین باران را با خود [به نواحی مختلف] حمل می کنند. (۲)<p></P>

==3==

و سوگند به کشتی هایی که به آسانی روی آب دریاها روانند. (۳)<p></P>

==4==

و سوگند به فرشتگانی که [به امر خدا] کارها را [برای تدبیر امور هستی میان خود] تقسیم می کنند، (۴)<p></P>

==5==

که بی تردید آنچه را [از اوضاع و احوال روز جزا] به شما وعده می دهند، راست ویقینی است. (۵)<p></P>

==6==

وقطعاً [روز] جزا واقع خواهد شد. (۶)<p></P>

==7==

و سوگند به آسمان که داری اعتدال و زیبایی و آراستگی است؛ (۷)<p></P>

==8==

که شما [در رابطه با قرآن و حقایقی که قرآن با دلیل و برهان اثبات می کند] در گفتاری متناقض و گوناگون هستید. (۸)<p></P>

==9==

از قرآن [به باطل] منحرف می شود کسی که [از خیر و سعادت] منحرف شده است. (۹)<p></P>

==10==

مرگ بر دروغ پردازان [که بدون دلیل و به ناحق درباره قرآن و حقایقش سخن پراکنی می کنند.] (۱۰)<p></P>

==11==

همانان که در جهالتی عمیق و فراگیر در بی خبری و غفلتی سنگین فرو رفته اند! (۱۱)<p></P>

==12==

[همواره] می پرسند: روز جزا چه زمانی خواهد بود؟ (۱۲)<p></P>

==13==

همان روزی است که آنان را در آتش می سوزانند. (۱۳)<p></P>

==14==

[و به آنان گویند:] عذابتان را بچشید، این همان عذابی است که [از روی ریشخند] شتاب در آمدنش را می خواستید. (۱۴)<p></P>

==15==

بی تردید پرهیزکاران در بهشت ها و چشمه سارهایند. (۱۵)<p></P>

==16==

آنچه را پروردگارشان به آنان عطا کرده دریافت می کنند؛ زیرا که آنان پیش از این همواره نیکوکار بودند. (۱۶)<p></P>

==17==

آنان اندکی از شب را می خوابیدند [و بیشتر آن را به عبادت و بندگی می گذراندند.] (۱۷)<p></P>

==18==

و سحرگاهان از خدا درخواست آمرزش می کردند. (۱۸)<p></P>

==19==

و در اموالشان حقّی برای سائل تهیدست و محروم از معیشت بود. (۱۹)<p></P>

==20==

در زمین برای اهل یقین نشانه هایی [بر توحید، ربوبیت و قدرت خدا] ست. (۲۰)<p></P>

==21==

و [نیز] در وجود شما [نشانه هایی است] آیا نمی بینید؟ (۲۱)<p></P>

==22==

و رزق شما و آنچه به آن وعده داده می شوید، در آسمان است (۲۲)<p></P>

==23==

پس سوگند به پروردگار آسمان و زمین که آنچه را که وعده داده می شوید، حقّ و یقینی است، همان گونه که شما [وقت سخن گفتن یقین دارید] سخن می گویید. (۲۳)<p></P>

==24==

آیا خبر مهمانان ارجمند و بزرگوار ابراهیم به تو رسیده است؟ (۲۴)<p></P>

==25==

زمانی که بر او وارد شدند، پس سلام گفتند. گفت: سلام، [شما] مردمی ناشناسید! (۲۵)<p></P>

==26==

پس به سوی خانواده اش بازگشت و گوساله ای فربه [و بریان شده] آورد. (۲۶)<p></P>

==27==

پس آن را نزدیکشان برد [ولی دید نمی خورند]؛ گفت: مگر نمی خورید؟ (۲۷)<p></P>

==28==

و [در دلش] از آنان احساس ترسی کرد. گفتند: مترس. و او را به پسری دانا مژده دادند. (۲۸)<p></P>

==29==

در این میان همسرش [که مژده را شنیده بود] با فریادی [از روی تعجب] در حالی که به چهره اش زد سر رسید و گفت: پیرزنی نازا [و فرزند؟!] (۲۹)<p></P>

==30==

گفتند: پروردگارت چنین گفته است؛ یقیناً او حکیم و داناست. (۳۰)<p></P>

==31==

  [ابراهیم] گفت: ای فرستادگان! دنبال چه کار مهمی هستید؟ (۳۱)<p></p>

==32==

گفتند: ما را به سوی مردمی گنهکار فرستاده اند؛ (۳۲)<p></p>

==33==

تا [بارانی] از گِل سنگ بر آنان بفرستیم؛ (۳۳)<p></p>

==34==

  [سنگی که] نزد پروردگارت برای تجاوزکاران نشانه گذاری شده است؛ (۳۴)<p></p>

==35==

پس هرکه را از مؤمنان در آن شهر بود [پیش از آمدن عذاب] بیرون بردیم؛ (۳۵)<p></p>

==36==

در آنجا جز یک خانه از مسلمانان [که اهلش مطیع خدا بودند، نیافتیم.] (۳۶)<p></p>

==37==

در آنجا [پس از زیر و رو شدن شهر و هلاکت مردم] نشانه و عبرتی [از قدرت، غضب خود و محکومیت مجرمان] برای کسانی که از عذاب دردناک می ترسند به جا گذاشتیم. (۳۷)<p></p>

==38==

و [نیز] در [سرگذشت] موسی، چون او را با دلیلی روشن به سوی فرعون فرستادیم [عبرتی است.] (۳۸)<p></p>

==39==

پس فرعون با سپاهیانش روی [از حق] گرداندند و گفت: [این مرد] یا جادوگر است یا دیوانه! (۳۹)<p></p>

==40==

در نتیجه او و سپاهیانش را گرفتیم و به دریا افکندیم، در حالی که [به سبب لجبازی و دشمنی] مستحقّ سرزنش بود. (۴۰)<p></p>

==41==

و [نیز] در [سرگذشت قوم] عاد هنگامی که بر آنان باد هلاک کننده ای فرستادیم [عبرتی است.] (۴۱)<p></p>

==42==

  [آن باد] هیچ چیزی را که بر آن می وزید، رها نمی کرد مگر آنکه آن را به صورت استخوان پوسیده ای می ساخت. (۴2)<p></p>

==43==

و [نیز] در قوم ثمود [عبرتی است] هنگامی که [پس از پی کردن ناقه] به آنان گفته شد: زمانی کوتاه [که بیش از سه روز نیست، از زندگی] برخوردار باشید [که عذاب خواهد رسید.] (۴۳)<p></p>

==44==

ولی [آنان در آن سه روز هم که مهلت داشتند باز] از فرمان پروردگارشان سرپیچی کردند، پس صاعقه مرگبار آنان را فراگرفت در حالی که آنان با ترس و حیرت به آن می نگریستند. (۴۴)<p></p>

==45==

پس [با آمدن عذاب و به سبب اینکه هیچ مهلتی نیافتند] نه قدرت برخاستن از جای خود را داشتند و نه دادخواهی کردند. (۴۵)<p></p>

==46==

و قوم نوح را پیش از این [هلاک کردیم]؛ زیرا آنان همواره مردمی نافرمان بودند. (۴۶)<p></p>

==47==

و آسمان را به قدرت ونیرو بنا کردیم و ما [همواره] وسعت دهنده ایم. (۴۷)<p></p>

==48==

و زمین را گستردیم و چه نیکو گستراننده ای هستیم. (۴۸)<p></p>

==49==

واز هر چیزی جفت آفریدیم باشد که متذکّر [این حقایق که نشانه هایی بر قدرت، حکمت و ربوبیت خداست] شوید. (۴۹)<p></p>

==50==

پس به سوی خدا بگریزید [که] بی تردید من از سوی او بیم دهنده ای روشنگرم. (۵۰)<p></p>

==51==

و با خدا معبودی دیگر قرار ندهید، یقیناً من از سوی او بیم دهنده ای آشکارم. (۵۱)<p></p>

==52==

همچنین هیچ پیامبری بر کسانی که پیش از اینان بودند نیامد مگر اینکه گفتند: جادوگر یا دیوانه است! (۵۲)<p></p>

==53==

آیا [این اقوام] یکدیگر را به این گونه داوری [ناحق درباره پیامبرشان] سفارش کرده بودند؟! [نه] بلکه همه آنان گروهی یاغی و سرکش بودند [و این یاوه گویی ها، محصول سرکشی و یاغی گری آنان بود.] (۵۳)<p></p>

==54==

بنابراین از این سبک مغزان باطل گو، روی برگردان [که تو اتمام حجت کردی] و شایسته سرزنش نیستی؛ (۵۴)<p></p>

==55==

و پند ده؛ زیرا پند به مؤمنان سود می دهد؛ (۵۵)<p></p>

==56==

و جن و انس را جز برای اینکه مرا بپرستند نیافریدیم؛ (۵۶)<p></p>

==57==

از آنان هیچ رزقی نمی خواهم، و نمی خواهم که مرا طعام دهند. (۵۷)<p></p>

==58==

بی تردید خدا خود روزی دهنده و صاحب قدرت استوار است. (۵۸)<p></p>

==59==

پس برای کسانی [از قوم تو] که ستم ورزیدند، سهمی از عذاب است مانند سهم هم مسلکانشان [از امت های پیشین]، بنابراین شتاب در آمدن آن را نخواهند. (۵۹)<p></p>

==60==

پس وای بر کسانی که کافر شدند از آن روزشان که به آن وعده داده می شوند. (۶۰)<p></p>

{{الگو:فهرست سور قرآن