ویراستار
۸٬۱۷۴
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «'''لطائف الاشارات'''؛ تفسیری عرفانی از عبدالکریم بن هوازن قشیری نیشابوری دانشمند، نویسنده، شاعر و صوفی قرن پنجم هجری. این تفسیر جایگاه ویژهای در میان آثار قشیری دارد. این کتاب از ابعاد گوناگون مورد توجه عرفانپژوهان و قرآنپژوهان واقع شده و...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
قشیری در مقدمه کتاب روش تفسیری خود را ترسیم کرده است. او بر کتاب خود نام لطائف الاشارات را نهاده است. این عنوان بیانگر روش تفسیری او در فهم حقایق وحی است با محوریت اشارت به جای عبارت وی بدون آنکه در معانی ظاهری واژگان قرآنی توقفی کند، با بهرهگیری از جنبههای پنهانی و تو در توی این الفاظ، بهمعانی عمیق راه مییابد. | قشیری در مقدمه کتاب روش تفسیری خود را ترسیم کرده است. او بر کتاب خود نام لطائف الاشارات را نهاده است. این عنوان بیانگر روش تفسیری او در فهم حقایق وحی است با محوریت اشارت به جای عبارت وی بدون آنکه در معانی ظاهری واژگان قرآنی توقفی کند، با بهرهگیری از جنبههای پنهانی و تو در توی این الفاظ، بهمعانی عمیق راه مییابد. | ||
وی تکیه اساسی خود را در تفسیر اشاری، بر روی عنصر تهذیب نفس به عنوان مهمترین عنصر در درک اشارات و لطائف قرآنی متمرکز میکند. از نظر قشیری بین این نوع از علم که با دیگر علوم تفاوت بنیادین دارد، با پاکی درون ارتباطی ناگسستنی برقرار است. این علم را خدا در دل اولیا و سالکان کوی حق قرار میدهد. وی در روش خود به عقل اعتماد کامل ندارد. وی اتکا به عقل را در مراحل اولیه تصحیح ایمان ضروری میداند ولی درک معارف بلند و لطایف و اشارات وحی را، به چیزی بالاتر از آن نیازمند میداند. | وی تکیه اساسی خود را در تفسیر اشاری، بر روی عنصر تهذیب نفس به عنوان مهمترین عنصر در درک اشارات و لطائف قرآنی متمرکز میکند. از نظر قشیری بین این نوع از علم که با دیگر علوم تفاوت بنیادین دارد، با پاکی درون ارتباطی ناگسستنی برقرار است. این علم را خدا در دل اولیا و سالکان کوی حق قرار میدهد. وی در روش خود به عقل اعتماد کامل ندارد. وی اتکا به عقل را در مراحل اولیه تصحیح ایمان ضروری میداند ولی درک معارف بلند و لطایف و اشارات وحی را، به چیزی بالاتر از آن نیازمند میداند.<ref>[https://iqna.ir/00HGav لطائفالاشارات؛ اثری درباره تفسیر باطنی قرآن کریم]</ref> | ||
== منابع == | |||
ایکنا | |||
== ارجاعات == |